Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | absurdus |
| Gen. | absurdi |
| Dat. | absurdo |
| Acc. | absurdum |
| Abl. | absurdo |
| Voc. | absurde |
| PLURIEL |
| Nom. | absurdi |
| Gen. | absurdōrum |
| Dat. | absurdis |
| Acc. | absurdos |
| Abl. | absurdis |
| Voc. | absurdi |
| SINGULIER |
| Nom. | absurdă |
| Gen. | absurdae |
| Dat. | absurdae |
| Acc. | absurdam |
| Abl. | absurdā |
| Voc. | absurdă |
| PLURIEL |
| Nom. | absurdae |
| Gen. | absurdārum |
| Dat. | absurdis |
| Acc. | absurdas |
| Abl. | absurdis |
| Voc. | absurdae |
| SINGULIER |
| Nom. | absurdum |
| Gen. | absurdi |
| Dat. | absurdo |
| Acc. | absurdum |
| Abl. | absurdo |
| Voc. | absurdum |
| PLURIEL |
| Nom. | absurda |
| Gen. | absurdōrum |
| Dat. | absurdis |
| Acc. | absurda |
| Abl. | absurdis | |