Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | accurro |
| II sing. | accurris |
| III sing. | accurrit |
| I plur. | accurrĭmus |
| II plur. | accurrĭtis |
| III plur. | accurrunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accurrēbam |
| II sing. | accurrēbas |
| III sing. | accurrēbat |
| I plur. | accurrebāmus |
| II plur. | accurrebātis |
| III plur. | accurrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | accurram |
| II sing. | accurres |
| III sing. | accurret |
| I plur. | accurrēmus |
| II plur. | accurrētis |
| III plur. | accurrent |
| PARFAIT |
| I sing. | accurri o accucurri |
| II sing. | accurristi o accucurristi |
| III sing. | accurrit o accucurrit |
| I plur. | accurrĭmus o accucurrĭmus |
| II plur. | accurristis o accucurristis |
| III plur. | accurrērunt o accucurrērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accurrĕram o accucurrĕram |
| II sing. | accurrĕras o accucurrĕras |
| III sing. | accurrĕrat o accucurrĕrat |
| I plur. | accurrerāmus o accucurrerāmus |
| II plur. | accurrerātis o accucurrerātis |
| III plur. | accurrĕrant o accucurrĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | accurrĕro o accucurrĕro |
| II sing. | accurrĕris o accucurrĕris |
| III sing. | accurrĕrit o accucurrĕrit |
| I plur. | accurrerĭmus o accucurrerĭmus |
| II plur. | accurrerĭtis o accucurrerĭtis |
| III plur. | accurrĕrint o accucurrĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | accurram |
| II sing. | accurras |
| III sing. | accurrat |
| I plur. | accurrāmus |
| II plur. | accurrātis |
| III plur. | accurrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accurrĕrem |
| II sing. | accurrĕres |
| III sing. | accurrĕret |
| I plur. | accurrerēmus |
| II plur. | accurrerētis |
| III plur. | accurrĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | accurrĕrim o accucurrĕrim |
| II sing. | accurrĕris o accucurrĕris |
| III sing. | accurrĕrit o accucurrĕrit |
| I plur. | accurrerĭmus o accucurrerĭmus |
| II plur. | accurrerĭtis o accucurrerĭtis |
| III plur. | accurrĕrint o accucurrĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accurrissem o accucurrissem |
| II sing. | accurrisses o accucurrisses |
| III sing. | accurrisset o accucurrisset |
| I plur. | accurrissēmus o accucurrissēmus |
| II plur. | accurrissētis o accucurrissētis |
| III plur. | accurrissent o accucurrissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | accurrĕ |
| II plur. | accurrĭte |
| FUTUR |
| II sing. | accurrĭto |
| III sing. | accurrĭto |
| II plur. | accurritōte |
| III plur. | accurrunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| accurrens, entis |
| FUTUR |
| accursūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| accurrĕre |
| PARFAIT |
| accurrisse o accucurrisse |
| FUTUR |
| Singolare: | accursūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | accursūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | accurrendi |
| Datif: | accurrendo |
| Accusatif: | ad accurrendum |
| Ablatif: | accurrendo |
| SUPIN |
| accursum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ACCURRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|