Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ădaggĕror |
| II sing. | ădaggĕrāris, ădaggĕrāre |
| III sing. | ădaggĕrātur |
| I plur. | ădaggĕrāmur |
| II plur. | ădaggĕramĭni |
| III plur. | ădaggĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădaggĕrābar |
| II sing. | ădaggĕrabāris, ădaggĕrabāre |
| III sing. | ădaggĕrabātur |
| I plur. | ădaggĕrabāmur |
| II plur. | ădaggĕrabamĭni |
| III plur. | ădaggĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ădaggĕrābor |
| II sing. | ădaggĕrabĕris, ădaggĕrabĕre |
| III sing. | ădaggĕrabĭtur |
| I plur. | ădaggĕrabĭmur |
| II plur. | ădaggĕrabimĭni |
| III plur. | ădaggĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adaggeratus, a, um sum |
| II sing. | adaggeratus, a, um es |
| III sing. | adaggeratus, a, um est |
| I plur. | adaggerati, ae, a sumus |
| II plur. | adaggerati, ae, a estis |
| III plur. | adaggerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adaggeratus, a, um eram |
| II sing. | adaggeratus, a, um eras |
| III sing. | adaggeratus, a, um erat |
| I plur. | adaggerati, ae, a eramus |
| II plur. | adaggerati, ae, a eratis |
| III plur. | adaggerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adaggeratus, a, um ero |
| II sing. | adaggeratus, a, um eris |
| III sing. | adaggeratus, a, um erit |
| I plur. | adaggerati, ae, a erimus |
| II plur. | adaggerati, ae, a eritis |
| III plur. | adaggerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădaggĕrer |
| II sing. | ădaggĕrēris, ădaggĕrēre |
| III sing. | ădaggĕrētur |
| I plur. | ădaggĕrēmur |
| II plur. | ădaggĕremĭni |
| III plur. | ădaggĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădaggĕrārer |
| II sing. | ădaggĕrarēris, ădaggĕrarēre |
| III sing. | ădaggĕrarētur |
| I plur. | ădaggĕrarēmur |
| II plur. | ădaggĕraremĭni |
| III plur. | ădaggĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adaggeratus, a, um sim |
| II sing. | adaggeratus, a, um sis |
| III sing. | adaggeratus, a, um sit |
| I plur. | adaggerati, ae, a simus |
| II plur. | adaggerati, ae, a sitis |
| III plur. | adaggerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adaggeratus, a, um essem |
| II sing. | adaggeratus, a, um esses |
| III sing. | adaggeratus, a, um esset |
| I plur. | adaggerati, ae, a essemus |
| II plur. | adaggerati, ae, a essetis |
| III plur. | adaggerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ădaggĕrāre |
| II plur. | ădaggĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ădaggĕrātor |
| III sing. | ădaggĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | ădaggĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adaggeratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ădaggĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adaggeratus, a, um esse |
| Plurale: | adaggerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adaggeratum esse |
| GERUNDIVO |
| ădaggĕrandus, a, um | |