Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ădĕo |
| II sing. | ădis |
| III sing. | ădit |
| I plur. | ădīmus |
| II plur. | ădītis |
| III plur. | ădeunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădībam |
| II sing. | ădības |
| III sing. | ădībat |
| I plur. | ădibāmus |
| II plur. | ădibātis |
| III plur. | ădībant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ădībo |
| II sing. | ădībis |
| III sing. | ădībit |
| I plur. | ădibĭmus |
| II plur. | ădibĭtis |
| III plur. | ădībunt |
| PARFAIT |
| I sing. | adii o adivi |
| II sing. | adiisti o adivisti |
| III sing. | adiit o adivit |
| I plur. | adiĭmus o adivĭmus |
| II plur. | ădistis o adivistis |
| III plur. | adiērunt o adivērunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adiĕram o adivĕram |
| II sing. | adiĕras o adivĕras |
| III sing. | adiĕrat o adivĕrat |
| I plur. | adierāmus o adiverāmus |
| II plur. | adierātis o adiverātis |
| III plur. | adiĕrant o adivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adiĕro o adivĕro |
| II sing. | adiĕris o adivĕris |
| III sing. | adiĕrit o adivĕrit |
| I plur. | adierĭmus o adiverĭmus |
| II plur. | adierĭtis o adiverĭtis |
| III plur. | adiĕrint o adivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădĕam |
| II sing. | ădĕas |
| III sing. | ădĕat |
| I plur. | ădeāmus |
| II plur. | ădeātis |
| III plur. | ădĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădīrem |
| II sing. | ădīres |
| III sing. | ădīret |
| I plur. | ădirēmus |
| II plur. | ădirētis |
| III plur. | ădīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | adiĕrim o adivĕrim |
| II sing. | adiĕris o adivĕris |
| III sing. | adiĕrit o adivĕrit |
| I plur. | adierĭmus o adiverĭmus |
| II plur. | adierĭtis o adiverĭtis |
| III plur. | adiĕrint o adivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adiissem o adivissem |
| II sing. | adiisses o adivisses |
| III sing. | adiisset o adivisset |
| I plur. | adiissēmus o adivissēmus |
| II plur. | adiissētis o adivissētis |
| III plur. | adiissent o adivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ădi |
| II plur. | ădīte |
| FUTUR |
| II sing. | ădĭto |
| III sing. | ădĭto |
| II plur. | ăditōte |
| III plur. | ădeunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ădiens, euntis |
| FUTUR |
| aditūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ădire |
| PARFAIT |
| ădisse o adivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | aditūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | aditūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ădeundi |
| Datif: | ădeundo |
| Accusatif: | ad ădeundum |
| Ablatif: | ădeundo |
| SUPIN |
| aditum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|