Déclinaison / Conjugueur latin
ădhortor - Diathèse active
(ădhortor, ădhortāris, ădhortāri, adhortatus, adhortatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădhortor |
| II sing. | ădhortāris, ădhortāre |
| III sing. | ădhortātur |
| I plur. | ădhortāmur |
| II plur. | ădhortamĭni |
| III plur. | ădhortantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădhortābar |
| II sing. | ădhortabāris, ădhortabāre |
| III sing. | ădhortabātur |
| I plur. | ădhortabāmur |
| II plur. | ădhortabamĭni |
| III plur. | ădhortabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ădhortābor |
| II sing. | ădhortabĕris, ădhortabĕre |
| III sing. | ădhortabĭtur |
| I plur. | ădhortabĭmur |
| II plur. | ădhortabimĭni |
| III plur. | ădhortabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adhortatus, a, um sum |
| II sing. | adhortatus, a, um es |
| III sing. | adhortatus, a, um est |
| I plur. | adhortati, ae, a sumus |
| II plur. | adhortati, ae, a estis |
| III plur. | adhortati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adhortatus, a, um eram |
| II sing. | adhortatus, a, um eras |
| III sing. | adhortatus, a, um erat |
| I plur. | adhortati, ae, a eramus |
| II plur. | adhortati, ae, a eratis |
| III plur. | adhortati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adhortatus, a, um ero |
| II sing. | adhortatus, a, um eris |
| III sing. | adhortatus, a, um erit |
| I plur. | adhortati, ae, a erimus |
| II plur. | adhortati, ae, a eritis |
| III plur. | adhortati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădhorter |
| II sing. | ădhortēris, ădhortēre |
| III sing. | ădhortētur |
| I plur. | ădhortēmur |
| II plur. | ădhortemĭni |
| III plur. | ădhortentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădhortārer |
| II sing. | ădhortarēris, ădhortarēre |
| III sing. | ădhortarētur |
| I plur. | ădhortarēmur |
| II plur. | ădhortaremĭni |
| III plur. | ădhortarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adhortatus, a, um sim |
| II sing. | adhortatus, a, um sis |
| III sing. | adhortatus, a, um sit |
| I plur. | adhortati, ae, a simus |
| II plur. | adhortati, ae, a sitis |
| III plur. | adhortati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adhortatus, a, um essem |
| II sing. | adhortatus, a, um esses |
| III sing. | adhortatus, a, um esset |
| I plur. | adhortati, ae, a essemus |
| II plur. | adhortati, ae, a essetis |
| III plur. | adhortati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ădhortāre |
| II plur. | ădhortamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ădhortātor |
| III sing. | ădhortātor |
| II plur. | |
| III plur. | ădhortantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ădhortāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adhortatus, a, um esse |
| Plurale: | adhortati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | adhortatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adhortatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ădhortans, antis |
| FUTUR |
| adhortatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | adhortatum |
| Passivo: | adhortatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ădhortandi |
| Datif: | ădhortando |
| Accusatif: | ădhortandum |
| Ablatif: | ădhortando |
| |
| GERUNDIVO |
| ădhortandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADHORTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|