Déclinaison / Conjugueur latin
ădimplĕo - Diathèse active
(ădimplĕo, ădimples, adimplevi, ădimplēre, adimpletum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ădimplĕo |
| II sing. | ădimples |
| III sing. | ădimplet |
| I plur. | ădimplēmus |
| II plur. | ădimplētis |
| III plur. | ădimplent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădimplēbam |
| II sing. | ădimplēbas |
| III sing. | ădimplēbat |
| I plur. | ădimplabāmus |
| II plur. | ădimplebātis |
| III plur. | ădimplēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ădimplēbo |
| II sing. | ădimplēbis |
| III sing. | ădimplēbit |
| I plur. | ădimplebĭmus |
| II plur. | ădimplebĭtis |
| III plur. | ădimplēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | adimplevi |
| II sing. | adimplevisti |
| III sing. | adimplevit |
| I plur. | adimplevĭmus |
| II plur. | adimplevistis |
| III plur. | adimplevērunt, adimplevēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adimplevĕram |
| II sing. | adimplevĕras |
| III sing. | adimplevĕrat |
| I plur. | adimpleverāmus |
| II plur. | adimpleverātis |
| III plur. | adimplevĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adimplevĕro |
| II sing. | adimplevĕris |
| III sing. | adimplevĕrit |
| I plur. | adimpleverĭmus |
| II plur. | adimpleverĭtis |
| III plur. | adimplevĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădimplĕam |
| II sing. | ădimplĕas |
| III sing. | ădimplĕat |
| I plur. | ădimpleāmus |
| II plur. | ădimpleātis |
| III plur. | ădimplĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădimplērem |
| II sing. | ădimplēres |
| III sing. | ădimplēret |
| I plur. | ădimplerēmus |
| II plur. | ădimplerētis |
| III plur. | ădimplērent |
| PARFAIT |
| I sing. | adimplevĕrim |
| II sing. | adimplevĕris |
| III sing. | adimplevĕrit |
| I plur. | adimpleverĭmus |
| II plur. | adimpleverĭtis |
| III plur. | adimplevĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adimplevissem |
| II sing. | adimplevisses |
| III sing. | adimplevisset |
| I plur. | adimplevissēmus |
| II plur. | adimplevissētis |
| III plur. | adimplevissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ădimple |
| II plur. | ădimplēte |
| FUTUR |
| II sing. | ădimplēto |
| III sing. | ădimplēto |
| II plur. | ădimpletōte |
| III plur. | ădimplento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ădimplens, entis |
| FUTUR |
| adimpletūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ădimplēre |
| PARFAIT |
| adimplevisse |
| FUTUR |
| Singolare: | adimpletūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adimpletūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ădimplendi |
| Datif: | ădimplendo |
| Accusatif: | ad ădimplendum |
| Ablatif: | ădimplendo |
| SUPIN |
| adimpletum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADIMPLEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|