Déclinaison / Conjugueur latin
ădinvĕnĭo - Diathèse active
(ădinvĕnĭo, ădinvĕnis, adinveni, ădinvĕnīre, adinventum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ădinvĕnĭo |
| II sing. | ădinvĕnis |
| III sing. | ădinvĕnit |
| I plur. | ădinvĕnīmus |
| II plur. | ădinvĕnītis |
| III plur. | ădinvĕnĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădinvĕniēbam |
| II sing. | ădinvĕniēbas |
| III sing. | ădinvĕniēbat |
| I plur. | ădinvĕniebāmus |
| II plur. | ădinvĕniebātis |
| III plur. | ădinvĕniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ădinvĕnĭam |
| II sing. | ădinvĕnĭes |
| III sing. | ădinvĕnĭet |
| I plur. | ădinvĕniēmus |
| II plur. | ădinvĕniētis |
| III plur. | ădinvĕnĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | adinveni |
| II sing. | adinvenisti |
| III sing. | adinvenit |
| I plur. | adinvenĭmus |
| II plur. | adinvenistis |
| III plur. | adinvenērunt, adinvenēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adinvenĕram |
| II sing. | adinvenĕras |
| III sing. | adinvenĕrat |
| I plur. | adinvenerāmus |
| II plur. | adinvenerātis |
| III plur. | adinvenĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adinvenĕro |
| II sing. | adinvenĕris |
| III sing. | adinvenĕrit |
| I plur. | adinvenerĭmus |
| II plur. | adinvenerĭtis |
| III plur. | adinvenĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădinvĕnĭam |
| II sing. | ădinvĕnĭas |
| III sing. | ădinvĕnĭat |
| I plur. | ădinvĕniāmus |
| II plur. | ădinvĕniātis |
| III plur. | ădinvĕnĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădinvĕnīrem |
| II sing. | ădinvĕnīres |
| III sing. | ădinvĕnīret |
| I plur. | ădinvĕnirēmus |
| II plur. | ădinvĕnirētis |
| III plur. | ădinvĕnīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | adinvenĕrim |
| II sing. | adinvenĕris |
| III sing. | adinvenĕrit |
| I plur. | adinvenerĭmus |
| II plur. | adinvenerĭtis |
| III plur. | adinvenĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adinvenissem |
| II sing. | adinvenisses |
| III sing. | adinvenisset |
| I plur. | adinvenissēmus |
| II plur. | adinvenissētis |
| III plur. | adinvenissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ădinvĕni |
| II plur. | ădinvĕnīte |
| FUTUR |
| II sing. | ădinvĕnīto |
| III sing. | ădinvĕnīto |
| II plur. | ădinvĕnitōte |
| III plur. | ădinvĕniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ădinvĕniens, ientis |
| FUTUR |
| adinventūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ădinvĕnīre |
| PARFAIT |
| adinvenisse |
| FUTUR |
| Singolare: | adinventūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adinventūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ădinvĕniendi |
| Datif: | ădinvĕniendo |
| Accusatif: | ad ădinvĕniendum |
| Ablatif: | ădinvĕniendo |
| SUPIN |
| adinventum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADINVENIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|