Déclinaison / Conjugueur latin
admordĕor - Diathèse passive
(admordĕo, admordes, admemordi, admordēre, admorsum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | admordĕor |
| II sing. | admordēris, admordēre |
| III sing. | admordētur |
| I plur. | admordēmur |
| II plur. | admordemĭni |
| III plur. | admordentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | admordēbar |
| II sing. | admordebāris |
| III sing. | admordebātur |
| I plur. | admordebāmur |
| II plur. | admordebamĭni |
| III plur. | admordebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | admordēbor |
| II sing. | admordebĕris, admordebĕre |
| III sing. | admordebĭtur |
| I plur. | admordebĭmur |
| II plur. | admordebimĭni |
| III plur. | admordebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | admorsus, a, um sum |
| II sing. | admorsus, a, um es |
| III sing. | admorsus, a, um est |
| I plur. | admorsi, ae, a sumus |
| II plur. | admorsi, ae, a estis |
| III plur. | admorsi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | admorsus, a, um eram |
| II sing. | admorsus, a, um eras |
| III sing. | admorsus, a, um erat |
| I plur. | admorsi, ae, a eramus |
| II plur. | admorsi, ae, a eratis |
| III plur. | admorsi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | admorsus, a, um ero |
| II sing. | admorsus, a, um eris |
| III sing. | admorsus, a, um erit |
| I plur. | admorsi, ae, a erimus |
| II plur. | admorsi, ae, a eritis |
| III plur. | admorsi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | admordĕar |
| II sing. | admordeāris, admordeāre |
| III sing. | admordeātur |
| I plur. | admordeāmur |
| II plur. | admordeamĭni |
| III plur. | admordeantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | admordērer |
| II sing. | admorderēris, admorderēre |
| III sing. | admorderētur |
| I plur. | admorderēmur |
| II plur. | admorderemĭni |
| III plur. | admorderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | admorsus, a, um sim |
| II sing. | admorsus, a, um sis |
| III sing. | admorsus, a, um sit |
| I plur. | admorsi, ae, a simus |
| II plur. | admorsi, ae, a sitis |
| III plur. | admorsi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | admorsus, a, um essem |
| II sing. | admorsus, a, um esses |
| III sing. | admorsus, a, um esset |
| I plur. | admorsi, ae, a essemus |
| II plur. | admorsi, ae, a essetis |
| III plur. | admorsi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | admordēre |
| II plur. | admordemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | admordētor |
| III sing. | admordētor |
| II plur. | |
| III plur. | admordentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| admorsus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| admordēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | admorsus, a, um esse |
| Plurale: | admorsi, ae, a esse |
| FUTUR |
| admorsum esse |
| GERUNDIVO |
| admordendus, a, um |
| SUPIN |
| admorsu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADMORDEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|