Déclinaison / Conjugueur latin
adnītor - Diathèse active
(adnītor, adnītĕris, adnīti, adnisus, adnisum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | adnītor |
| II sing. | adnītĕris, adnītĕre |
| III sing. | adnītĭtur |
| I plur. | adnītĭmur |
| II plur. | adnītimĭni |
| III plur. | adnītuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adnītēbar |
| II sing. | adnītebāris, adnītebāre |
| III sing. | adnītebātur |
| I plur. | adnītebāmur |
| II plur. | adnītebamĭni |
| III plur. | adnītebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adnītar |
| II sing. | adnītēris, adnītēre |
| III sing. | adnītētur |
| I plur. | adnītēmur |
| II plur. | adnītemĭni |
| III plur. | adnītentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adnisus o adnixus, a, um sum |
| II sing. | adnisus o adnixus, a, um es |
| III sing. | adnisus o adnixus, a, um est |
| I plur. | adnisi o adnixi, ae, a sumus |
| II plur. | adnisi o adnixi, ae, a estis |
| III plur. | adnisi o adnixi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adnisus o adnixus, a, um eram |
| II sing. | adnisus o adnixus, a, um eras |
| III sing. | adnisus o adnixus, a, um erat |
| I plur. | adnisi o adnixi, ae, a eramus |
| II plur. | adnisi o adnixi, ae, a eratis |
| III plur. | adnisi o adnixi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adnisus o adnixus, a, um ero |
| II sing. | adnisus o adnixus, a, um eris |
| III sing. | adnisus o adnixus, a, um erit |
| I plur. | adnisi o adnixi, ae, a erimus |
| II plur. | adnisi o adnixi, ae, a eritis |
| III plur. | adnisi o adnixi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adnītar |
| II sing. | adnītāris, adnītāre |
| III sing. | adnītātur |
| I plur. | adnītāmur |
| II plur. | adnītamĭni |
| III plur. | adnītantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adnītĕrer |
| II sing. | adnīterēris, adnīterēre |
| III sing. | adnīterētur |
| I plur. | adnīterēmur |
| II plur. | adnīteremĭni |
| III plur. | adnīterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adnisus o adnixus, a, um sim |
| II sing. | adnisus o adnixus, a, um sis |
| III sing. | adnisus o adnixus, a, um sit |
| I plur. | adnisi o adnixi, ae, a simus |
| II plur. | adnisi o adnixi, ae, a sitis |
| III plur. | adnisi o adnixi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adnisus o adnixus, a, um essem |
| II sing. | adnisus o adnixus, a, um esses |
| III sing. | adnisus o adnixus, a, um esset |
| I plur. | adnisi o adnixi, ae, a essemus |
| II plur. | adnisi o adnixi, ae, a essetis |
| III plur. | adnisi o adnixi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adnītĕre |
| II plur. | adnītimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adnītĭtor |
| III sing. | adnītĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | adnītuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adnīti |
| PARFAIT |
| Singolare: | adnisus o adnixus, a, um esse |
| Plurale: | adnisi o adnixi, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | adnisūrūm o adnixūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adnisūros o adnixūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| adnītens, entis |
| FUTUR |
| adnisūrūs o adnixūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | adnisum o adnixum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | adnītendi |
| Datif: | adnītendo |
| Accusatif: | adnītendum |
| Ablatif: | adnītendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |