Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | adrŏtans |
| Gen. | adrotantis |
| Dat. | adrotanti |
| Acc. | adrotantem |
| Abl. | adrotanti |
| Voc. | adrŏtans |
| PLURIEL |
| Nom. | adrotantes |
| Gen. | adrotantĭum |
| Dat. | adrotantĭbus |
| Acc. | adrotantes |
| Abl. | adrotantĭbus |
| Voc. | adrotantes |
| SINGULIER |
| Nom. | adrŏtans |
| Gen. | adrotantis |
| Dat. | adrotanti |
| Acc. | adrotantem |
| Abl. | adrotanti |
| Voc. | adrŏtans |
| PLURIEL |
| Nom. | adrotantes |
| Gen. | adrotantĭum |
| Dat. | adrotantĭbus |
| Acc. | adrotantes |
| Abl. | adrotantĭbus |
| Voc. | adrotantes |
| SINGULIER |
| Nom. | adrŏtans |
| Gen. | adrotantis |
| Dat. | adrotanti |
| Acc. | adrŏtans |
| Abl. | adrotanti |
| Voc. | adrŏtans |
| PLURIEL |
| Nom. | adrotantĭa |
| Gen. | adrotantĭum |
| Dat. | adrotantĭbus |
| Acc. | adrotantĭa |
| Abl. | adrotantĭbus | |