Déclinaison / Conjugueur latin
adsentor - Diathèse active
(adsentor, adsentāris, adsentāri, adsentatus, adsentatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | adsentor |
| II sing. | adsentāris, adsentāre |
| III sing. | adsentātur |
| I plur. | adsentāmur |
| II plur. | adsentamĭni |
| III plur. | adsentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsentābar |
| II sing. | adsentabāris, adsentabāre |
| III sing. | adsentabātur |
| I plur. | adsentabāmus |
| II plur. | adsentabamĭni |
| III plur. | adsentantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adsentābor |
| II sing. | adsentabĕris, adsentabĕre |
| III sing. | adsentabĭtur |
| I plur. | adsentabĭmur |
| II plur. | adsentabimĭni |
| III plur. | adsentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsentatus, a, um sum |
| II sing. | adsentatus, a, um es |
| III sing. | adsentatus, a, um est |
| I plur. | adsentati, ae, a sumus |
| II plur. | adsentati, ae, a estis |
| III plur. | adsentati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsentatus, a, um eram |
| II sing. | adsentatus, a, um eras |
| III sing. | adsentatus, a, um erat |
| I plur. | adsentati, ae, a eramus |
| II plur. | adsentati, ae, a eratis |
| III plur. | adsentati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adsentatus, a, um ero |
| II sing. | adsentatus, a, um eris |
| III sing. | adsentatus, a, um erit |
| I plur. | adsentati, ae, a erimus |
| II plur. | adsentati, ae, a eritis |
| III plur. | adsentati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adsenter |
| II sing. | adsentēris, adsentēre |
| III sing. | adsentētur |
| I plur. | adsentēmur |
| II plur. | adsentemĭni |
| III plur. | adsententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsentārer |
| II sing. | adsentarēris, adsentarēre |
| III sing. | adsentarētur |
| I plur. | adsentāremur |
| II plur. | adsentaremĭni |
| III plur. | adsentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsentatus, a, um sim |
| II sing. | adsentatus, a, um sis |
| III sing. | adsentatus, a, um sit |
| I plur. | adsentati, ae, a simus |
| II plur. | adsentati, ae, a sitis |
| III plur. | adsentati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsentatus, a, um essem |
| II sing. | adsentatus, a, um esses |
| III sing. | adsentatus, a, um esset |
| I plur. | adsentati, ae, a essemus |
| II plur. | adsentati, ae, a essetis |
| III plur. | adsentati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adsentāre |
| II plur. | adsentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adsentātor |
| III sing. | adsentātor |
| II plur. | |
| III plur. | adsentantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adsentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adsentatus, a, um esse |
| Plurale: | adsentati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | adsentatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adsentatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| adsentans, antis |
| FUTUR |
| adsentatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | adsentatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | adsentandi |
| Datif: | adsentando |
| Accusatif: | adsentandum |
| Ablatif: | adsentando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |