Déclinaison / Conjugueur latin
adsĭmŭlor - Diathèse passive
(adsĭmŭlo, adsĭmŭlas, adsimulavi, adsĭmŭlāre, adsimulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adsĭmŭlor |
| II sing. | adsĭmŭlāris, adsĭmŭlāre |
| III sing. | adsĭmŭlātur |
| I plur. | adsĭmŭlāmur |
| II plur. | adsĭmŭlamĭni |
| III plur. | adsĭmŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsĭmŭlābar |
| II sing. | adsĭmŭlabāris, adsĭmŭlabāre |
| III sing. | adsĭmŭlabātur |
| I plur. | adsĭmŭlabāmur |
| II plur. | adsĭmŭlabamĭni |
| III plur. | adsĭmŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adsĭmŭlābor |
| II sing. | adsĭmŭlabĕris, adsĭmŭlabĕre |
| III sing. | adsĭmŭlabĭtur |
| I plur. | adsĭmŭlabĭmur |
| II plur. | adsĭmŭlabimĭni |
| III plur. | adsĭmŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsimulatus, a, um sum |
| II sing. | adsimulatus, a, um es |
| III sing. | adsimulatus, a, um est |
| I plur. | adsimulati, ae, a sumus |
| II plur. | adsimulati, ae, a estis |
| III plur. | adsimulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsimulatus, a, um eram |
| II sing. | adsimulatus, a, um eras |
| III sing. | adsimulatus, a, um erat |
| I plur. | adsimulati, ae, a eramus |
| II plur. | adsimulati, ae, a eratis |
| III plur. | adsimulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adsimulatus, a, um ero |
| II sing. | adsimulatus, a, um eris |
| III sing. | adsimulatus, a, um erit |
| I plur. | adsimulati, ae, a erimus |
| II plur. | adsimulati, ae, a eritis |
| III plur. | adsimulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adsĭmŭler |
| II sing. | adsĭmŭlēris, adsĭmŭlēre |
| III sing. | adsĭmŭlētur |
| I plur. | adsĭmŭlēmur |
| II plur. | adsĭmŭlemĭni |
| III plur. | adsĭmŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsĭmŭlārer |
| II sing. | adsĭmŭlarēris, adsĭmŭlarēre |
| III sing. | adsĭmŭlarētur |
| I plur. | adsĭmŭlarēmur |
| II plur. | adsĭmŭlaremĭni |
| III plur. | adsĭmŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsimulatus, a, um sim |
| II sing. | adsimulatus, a, um sis |
| III sing. | adsimulatus, a, um sit |
| I plur. | adsimulati, ae, a simus |
| II plur. | adsimulati, ae, a sitis |
| III plur. | adsimulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsimulatus, a, um essem |
| II sing. | adsimulatus, a, um esses |
| III sing. | adsimulatus, a, um esset |
| I plur. | adsimulati, ae, a essemus |
| II plur. | adsimulati, ae, a essetis |
| III plur. | adsimulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adsĭmŭlāre |
| II plur. | adsĭmŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adsĭmŭlātor |
| III sing. | adsĭmŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | adsĭmŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adsimulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adsĭmŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adsimulatus, a, um esse |
| Plurale: | adsimulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adsimulatum esse |
| GERUNDIVO |
| adsĭmŭlandus, a, um | |