Déclinaison / Conjugueur latin
adsuēfăcĭo - Diathèse active
(adsuēfăcĭo, adsuēfăcis, adsuefeci, adsuēfăcĕre, adsuefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adsuēfăcĭo |
| II sing. | adsuēfăcis |
| III sing. | adsuēfăcit |
| I plur. | adsuēfăcīmus |
| II plur. | adsuēfăcītis |
| III plur. | adsuēfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsuēfăciēbam |
| II sing. | adsuēfăciēbas |
| III sing. | adsuēfăciēbat |
| I plur. | adsuēfăciebāmus |
| II plur. | adsuēfăciebātis |
| III plur. | adsuēfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adsuēfăcĭam |
| II sing. | adsuēfăcĭes |
| III sing. | adsuēfăcĭet |
| I plur. | adsuēfăciēmus |
| II plur. | adsuēfăciētis |
| III plur. | adsuēfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | adsuefeci |
| II sing. | adsuefecisti |
| III sing. | adsuefecit |
| I plur. | adsuefecĭmus |
| II plur. | adsuefecistis |
| III plur. | adsuefecērunt, adsuefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsuefecĕram |
| II sing. | adsuefecĕras |
| III sing. | adsuefecĕrat |
| I plur. | adsuefecerāmus |
| II plur. | adsuefecerātis |
| III plur. | adsuefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adsuefecĕro |
| II sing. | adsuefecĕris |
| III sing. | adsuefecĕrit |
| I plur. | adsuefecerĭmus |
| II plur. | adsuefecerĭtis |
| III plur. | adsuefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | adsuēfăcĭam |
| II sing. | adsuēfăcĭas |
| III sing. | adsuēfăcĭat |
| I plur. | adsuēfăciāmus |
| II plur. | adsuēfăciātis |
| III plur. | adsuēfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsuēfăcĕrem |
| II sing. | adsuēfăcĕres |
| III sing. | adsuēfăcĕret |
| I plur. | adsuēfăcerēmus |
| II plur. | adsuēfăcerētis |
| III plur. | adsuēfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | adsuefecĕrim |
| II sing. | adsuefecĕris |
| III sing. | adsuefecĕrit |
| I plur. | adsuefecerĭmus |
| II plur. | adsuefecerĭtis |
| III plur. | adsuefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsuefecissem |
| II sing. | adsuefecisses |
| III sing. | adsuefecisset |
| I plur. | adsuefecissēmus |
| II plur. | adsuefecissētis |
| III plur. | adsuefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adsuēfăce, adsuēfăc |
| II plur. | adsuēfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | adsuēfăcĭto |
| III sing. | adsuēfăcĭto |
| II plur. | adsuēfăcitōte |
| III plur. | adsuēfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| adsuēfăciens, ientis |
| FUTUR |
| adsuefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| adsuēfăcĕre |
| PARFAIT |
| adsuefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | adsuefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adsuefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | adsuēfăciendi |
| Datif: | adsuēfăciendo |
| Accusatif: | ad adsuēfăciendum |
| Ablatif: | adsuēfăciendo |
| SUPIN |
| adsuefactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADSUEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|