Déclinaison / Conjugueur latin
adsulto - Diathèse active
(adsulto, adsultas, adsultavi, adsultāre, adsultatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adsulto |
| II sing. | adsultas |
| III sing. | adsultat |
| I plur. | adsultāmus |
| II plur. | adsultātis |
| III plur. | adsultant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsultābam |
| II sing. | adsultābas |
| III sing. | adsultābat |
| I plur. | adsultabāmus |
| II plur. | adsultabātis |
| III plur. | adsultābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adsultābo |
| II sing. | adsultābis |
| III sing. | adsultābit |
| I plur. | adsultabĭmus |
| II plur. | adsultabĭtis |
| III plur. | adsultābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | adsultavi |
| II sing. | adsultavisti |
| III sing. | adsultavit |
| I plur. | adsultavĭmus |
| II plur. | adsultavistis |
| III plur. | adsultavēreunt, adsultavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsultavĕram |
| II sing. | adsultavĕras |
| III sing. | adsultavĕrat |
| I plur. | adsultaverāmus |
| II plur. | adsultaverātis |
| III plur. | adsultavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adsultavĕro |
| II sing. | adsultavĕris |
| III sing. | adsultavĕrit |
| I plur. | adsultaverĭmus |
| II plur. | adsultaverĭtis |
| III plur. | adsultavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | adsultem |
| II sing. | adsultes |
| III sing. | adsultet |
| I plur. | adsultēmus |
| II plur. | adsultētis |
| III plur. | adsultent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsultārem |
| II sing. | adsultāres |
| III sing. | adsultāret |
| I plur. | adsultarēmus |
| II plur. | adsultarētis |
| III plur. | adsultārent |
| PARFAIT |
| I sing. | adsultavĕrim |
| II sing. | adsultavĕris |
| III sing. | adsultavĕrit |
| I plur. | adsultaverĭmus |
| II plur. | adsultaverĭtis |
| III plur. | adsultavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsultavissem |
| II sing. | adsultavisses |
| III sing. | adsultavisset |
| I plur. | adsultavissēmus |
| II plur. | adsultavissētis |
| III plur. | adsultavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adsulta |
| II plur. | adsultāte |
| FUTUR |
| II sing. | adsultāto |
| III sing. | adsultāto |
| II plur. | adsultatōte |
| III plur. | adsultanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| adsultans, antis |
| FUTUR |
| adsultatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| adsultāre |
| PARFAIT |
| adsultavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | adsultatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adsultatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | adsultandi |
| Datif: | adsultando |
| Accusatif: | ad adsultandum |
| Ablatif: | adsultando |
| SUPIN |
| adsultatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADSULTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|