Déclinaison / Conjugueur latin
adtrector - Diathèse passive
(adtrecto, adtrectas, adtrectavi, adtrectāre, adtrectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adtrector |
| II sing. | adtrectāris, adtrectāre |
| III sing. | adtrectātur |
| I plur. | adtrectāmur |
| II plur. | adtrectamĭni |
| III plur. | adtrectantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adtrectābar |
| II sing. | adtrectabāris, adtrectabāre |
| III sing. | adtrectabātur |
| I plur. | adtrectabāmur |
| II plur. | adtrectabamĭni |
| III plur. | adtrectabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adtrectābor |
| II sing. | adtrectabĕris, adtrectabĕre |
| III sing. | adtrectabĭtur |
| I plur. | adtrectabĭmur |
| II plur. | adtrectabimĭni |
| III plur. | adtrectabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adtrectatus, a, um sum |
| II sing. | adtrectatus, a, um es |
| III sing. | adtrectatus, a, um est |
| I plur. | adtrectati, ae, a sumus |
| II plur. | adtrectati, ae, a estis |
| III plur. | adtrectati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adtrectatus, a, um eram |
| II sing. | adtrectatus, a, um eras |
| III sing. | adtrectatus, a, um erat |
| I plur. | adtrectati, ae, a eramus |
| II plur. | adtrectati, ae, a eratis |
| III plur. | adtrectati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adtrectatus, a, um ero |
| II sing. | adtrectatus, a, um eris |
| III sing. | adtrectatus, a, um erit |
| I plur. | adtrectati, ae, a erimus |
| II plur. | adtrectati, ae, a eritis |
| III plur. | adtrectati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adtrecter |
| II sing. | adtrectēris, adtrectēre |
| III sing. | adtrectētur |
| I plur. | adtrectēmur |
| II plur. | adtrectemĭni |
| III plur. | adtrectentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adtrectārer |
| II sing. | adtrectarēris, adtrectarēre |
| III sing. | adtrectarētur |
| I plur. | adtrectarēmur |
| II plur. | adtrectaremĭni |
| III plur. | adtrectarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adtrectatus, a, um sim |
| II sing. | adtrectatus, a, um sis |
| III sing. | adtrectatus, a, um sit |
| I plur. | adtrectati, ae, a simus |
| II plur. | adtrectati, ae, a sitis |
| III plur. | adtrectati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adtrectatus, a, um essem |
| II sing. | adtrectatus, a, um esses |
| III sing. | adtrectatus, a, um esset |
| I plur. | adtrectati, ae, a essemus |
| II plur. | adtrectati, ae, a essetis |
| III plur. | adtrectati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adtrectāre |
| II plur. | adtrectamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adtrectātor |
| III sing. | adtrectātor |
| II plur. | |
| III plur. | adtrectantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adtrectatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adtrectāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adtrectatus, a, um esse |
| Plurale: | adtrectati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adtrectatum esse |
| GERUNDIVO |
| adtrectandus, a, um | |