Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | advĕnĕror |
| II sing. | advĕnĕrāris, advĕnĕrāre |
| III sing. | advĕnĕrātur |
| I plur. | advĕnĕrāmur |
| II plur. | advĕnĕramĭni |
| III plur. | advĕnĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | advĕnĕrābar |
| II sing. | advĕnĕrabāris, advĕnĕrabāre |
| III sing. | advĕnĕrabātur |
| I plur. | advĕnĕrabāmur |
| II plur. | advĕnĕrabamĭni |
| III plur. | advĕnĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | advĕnĕrābor |
| II sing. | advĕnĕrabĕris, advĕnĕrabĕre |
| III sing. | advĕnĕrabĭtur |
| I plur. | advĕnĕrabĭmur |
| II plur. | advĕnĕrabimĭni |
| III plur. | advĕnĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adveneratus, a, um sum |
| II sing. | adveneratus, a, um es |
| III sing. | adveneratus, a, um est |
| I plur. | advenerati, ae, a sumus |
| II plur. | advenerati, ae, a estis |
| III plur. | advenerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adveneratus, a, um eram |
| II sing. | adveneratus, a, um eras |
| III sing. | adveneratus, a, um erat |
| I plur. | advenerati, ae, a eramus |
| II plur. | advenerati, ae, a eratis |
| III plur. | advenerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adveneratus, a, um ero |
| II sing. | adveneratus, a, um eris |
| III sing. | adveneratus, a, um erit |
| I plur. | advenerati, ae, a erimus |
| II plur. | advenerati, ae, a eritis |
| III plur. | advenerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | advĕnĕrer |
| II sing. | advĕnĕrēris, advĕnĕrēre |
| III sing. | advĕnĕrētur |
| I plur. | advĕnĕrēmur |
| II plur. | advĕnĕremĭni |
| III plur. | advĕnĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | advĕnĕrārer |
| II sing. | advĕnĕrarēris, advĕnĕrarēre |
| III sing. | advĕnĕrarētur |
| I plur. | advĕnĕrarēmur |
| II plur. | advĕnĕraremĭni |
| III plur. | advĕnĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adveneratus, a, um sim |
| II sing. | adveneratus, a, um sis |
| III sing. | adveneratus, a, um sit |
| I plur. | advenerati, ae, a simus |
| II plur. | advenerati, ae, a sitis |
| III plur. | advenerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adveneratus, a, um essem |
| II sing. | adveneratus, a, um esses |
| III sing. | adveneratus, a, um esset |
| I plur. | advenerati, ae, a essemus |
| II plur. | advenerati, ae, a essetis |
| III plur. | advenerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | advĕnĕrāre |
| II plur. | advĕnĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | advĕnĕrātor |
| III sing. | advĕnĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | advĕnĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adveneratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| advĕnĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adveneratus, a, um esse |
| Plurale: | advenerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adveneratum esse |
| GERUNDIVO |
| advĕnĕrandus, a, um | |