Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | aequĭdistans |
| Gen. | aequidistantis |
| Dat. | aequidistanti |
| Acc. | aequidistantem |
| Abl. | aequidistanti |
| Voc. | aequĭdistans |
| PLURIEL |
| Nom. | aequidistantes |
| Gen. | aequidistantĭum |
| Dat. | aequidistantĭbus |
| Acc. | aequidistantes |
| Abl. | aequidistantĭbus |
| Voc. | aequidistantes |
| SINGULIER |
| Nom. | aequĭdistans |
| Gen. | aequidistantis |
| Dat. | aequidistanti |
| Acc. | aequidistantem |
| Abl. | aequidistanti |
| Voc. | aequĭdistans |
| PLURIEL |
| Nom. | aequidistantes |
| Gen. | aequidistantĭum |
| Dat. | aequidistantĭbus |
| Acc. | aequidistantes |
| Abl. | aequidistantĭbus |
| Voc. | aequidistantes |
| SINGULIER |
| Nom. | aequĭdistans |
| Gen. | aequidistantis |
| Dat. | aequidistanti |
| Acc. | aequĭdistans |
| Abl. | aequidistanti |
| Voc. | aequĭdistans |
| PLURIEL |
| Nom. | aequidistantĭa |
| Gen. | aequidistantĭum |
| Dat. | aequidistantĭbus |
| Acc. | aequidistantĭa |
| Abl. | aequidistantĭbus | |