Déclinaison / Conjugueur latin
aestŭmor - Diathèse passive
(aestŭmo, aestŭmas, aestumavi, aestŭmāre, aestumatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | aestŭmor |
| II sing. | aestŭmāris, aestŭmāre |
| III sing. | aestŭmātur |
| I plur. | aestŭmāmur |
| II plur. | aestŭmamĭni |
| III plur. | aestŭmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | aestŭmābar |
| II sing. | aestŭmabāris, aestŭmabāre |
| III sing. | aestŭmabātur |
| I plur. | aestŭmabāmur |
| II plur. | aestŭmabamĭni |
| III plur. | aestŭmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | aestŭmābor |
| II sing. | aestŭmabĕris, aestŭmabĕre |
| III sing. | aestŭmabĭtur |
| I plur. | aestŭmabĭmur |
| II plur. | aestŭmabimĭni |
| III plur. | aestŭmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | aestumatus, a, um sum |
| II sing. | aestumatus, a, um es |
| III sing. | aestumatus, a, um est |
| I plur. | aestumati, ae, a sumus |
| II plur. | aestumati, ae, a estis |
| III plur. | aestumati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aestumatus, a, um eram |
| II sing. | aestumatus, a, um eras |
| III sing. | aestumatus, a, um erat |
| I plur. | aestumati, ae, a eramus |
| II plur. | aestumati, ae, a eratis |
| III plur. | aestumati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | aestumatus, a, um ero |
| II sing. | aestumatus, a, um eris |
| III sing. | aestumatus, a, um erit |
| I plur. | aestumati, ae, a erimus |
| II plur. | aestumati, ae, a eritis |
| III plur. | aestumati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | aestŭmer |
| II sing. | aestŭmēris, aestŭmēre |
| III sing. | aestŭmētur |
| I plur. | aestŭmēmur |
| II plur. | aestŭmemĭni |
| III plur. | aestŭmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | aestŭmārer |
| II sing. | aestŭmarēris, aestŭmarēre |
| III sing. | aestŭmarētur |
| I plur. | aestŭmarēmur |
| II plur. | aestŭmaremĭni |
| III plur. | aestŭmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | aestumatus, a, um sim |
| II sing. | aestumatus, a, um sis |
| III sing. | aestumatus, a, um sit |
| I plur. | aestumati, ae, a simus |
| II plur. | aestumati, ae, a sitis |
| III plur. | aestumati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aestumatus, a, um essem |
| II sing. | aestumatus, a, um esses |
| III sing. | aestumatus, a, um esset |
| I plur. | aestumati, ae, a essemus |
| II plur. | aestumati, ae, a essetis |
| III plur. | aestumati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | aestŭmāre |
| II plur. | aestŭmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | aestŭmātor |
| III sing. | aestŭmātor |
| II plur. | |
| III plur. | aestŭmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| aestumatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| aestŭmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | aestumatus, a, um esse |
| Plurale: | aestumati, ae, a esse |
| FUTUR |
| aestumatum esse |
| GERUNDIVO |
| aestŭmandus, a, um | |