Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | affabilis |
| Gen. | affabilis |
| Dat. | affabili |
| Acc. | affabilem |
| Abl. | affabili |
| Voc. | affabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | affabiles |
| Gen. | affabilĭum |
| Dat. | affabilĭbus |
| Acc. | affabiles |
| Abl. | affabilĭbus |
| Voc. | affabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | affabilis |
| Gen. | affabilis |
| Dat. | affabili |
| Acc. | affabilem |
| Abl. | affabili |
| Voc. | affabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | affabiles |
| Gen. | affabilĭum |
| Dat. | affabilĭbus |
| Acc. | affabiles |
| Abl. | affabilĭbus |
| Voc. | affabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | affabile |
| Gen. | affabilis |
| Dat. | affabili |
| Acc. | affabile |
| Abl. | affabili |
| Voc. | affabile |
| PLURIEL |
| Nom. | affabilĭa |
| Gen. | affabilĭum |
| Dat. | affabilĭbus |
| Acc. | affabilĭa |
| Abl. | affabilĭbus | |