Déclinaison / Conjugueur latin
afflictor - Diathèse passive
(afflicto, afflictas, afflictavi, afflictāre, afflictatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | afflictor |
| II sing. | afflictāris, afflictāre |
| III sing. | afflictātur |
| I plur. | afflictāmur |
| II plur. | afflictamĭni |
| III plur. | afflictantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | afflictābar |
| II sing. | afflictabāris, afflictabāre |
| III sing. | afflictabātur |
| I plur. | afflictabāmur |
| II plur. | afflictabamĭni |
| III plur. | afflictabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | afflictābor |
| II sing. | afflictabĕris, afflictabĕre |
| III sing. | afflictabĭtur |
| I plur. | afflictabĭmur |
| II plur. | afflictabimĭni |
| III plur. | afflictabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | afflictatus, a, um sum |
| II sing. | afflictatus, a, um es |
| III sing. | afflictatus, a, um est |
| I plur. | afflictati, ae, a sumus |
| II plur. | afflictati, ae, a estis |
| III plur. | afflictati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | afflictatus, a, um eram |
| II sing. | afflictatus, a, um eras |
| III sing. | afflictatus, a, um erat |
| I plur. | afflictati, ae, a eramus |
| II plur. | afflictati, ae, a eratis |
| III plur. | afflictati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | afflictatus, a, um ero |
| II sing. | afflictatus, a, um eris |
| III sing. | afflictatus, a, um erit |
| I plur. | afflictati, ae, a erimus |
| II plur. | afflictati, ae, a eritis |
| III plur. | afflictati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | afflicter |
| II sing. | afflictēris, afflictēre |
| III sing. | afflictētur |
| I plur. | afflictēmur |
| II plur. | afflictemĭni |
| III plur. | afflictentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | afflictārer |
| II sing. | afflictarēris, afflictarēre |
| III sing. | afflictarētur |
| I plur. | afflictarēmur |
| II plur. | afflictaremĭni |
| III plur. | afflictarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | afflictatus, a, um sim |
| II sing. | afflictatus, a, um sis |
| III sing. | afflictatus, a, um sit |
| I plur. | afflictati, ae, a simus |
| II plur. | afflictati, ae, a sitis |
| III plur. | afflictati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | afflictatus, a, um essem |
| II sing. | afflictatus, a, um esses |
| III sing. | afflictatus, a, um esset |
| I plur. | afflictati, ae, a essemus |
| II plur. | afflictati, ae, a essetis |
| III plur. | afflictati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | afflictāre |
| II plur. | afflictamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | afflictātor |
| III sing. | afflictātor |
| II plur. | |
| III plur. | afflictantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| afflictatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| afflictāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | afflictatus, a, um esse |
| Plurale: | afflictati, ae, a esse |
| FUTUR |
| afflictatum esse |
| GERUNDIVO |
| afflictandus, a, um | |