Déclinaison / Conjugueur latin
ăgōnizor - Diathèse active
(ăgōnizor, ăgōnizāris, ăgōnizāri, agonizatus, agonizatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ăgōnizor |
| II sing. | ăgōnizāris, ăgōnizāre |
| III sing. | ăgōnizātur |
| I plur. | ăgōnizāmur |
| II plur. | ăgōnizamĭni |
| III plur. | ăgōnizantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ăgōnizābar |
| II sing. | ăgōnizabāris, ăgōnizabāre |
| III sing. | ăgōnizabātur |
| I plur. | ăgōnizabāmus |
| II plur. | ăgōnizabamĭni |
| III plur. | ăgōnizantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ăgōnizābor |
| II sing. | ăgōnizabĕris, ăgōnizabĕre |
| III sing. | ăgōnizabĭtur |
| I plur. | ăgōnizabĭmur |
| II plur. | ăgōnizabimĭni |
| III plur. | ăgōnizabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | agonizatus, –a, –um sum |
| II sing. | agonizatus, –a, –um es |
| III sing. | agonizatus, –a, –um est |
| I plur. | agonizati, –ae, –a sumus |
| II plur. | agonizati, –ae, –a estis |
| III plur. | agonizati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | agonizatus, –a, –um eram |
| II sing. | agonizatus, –a, –um eras |
| III sing. | agonizatus, –a, –um erat |
| I plur. | agonizati, –ae, –a eramus |
| II plur. | agonizati, –ae, –a eratis |
| III plur. | agonizati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | agonizatus, –a, –um ero |
| II sing. | agonizatus, –a, –um eris |
| III sing. | agonizatus, –a, –um erit |
| I plur. | agonizati, –ae, –a erimus |
| II plur. | agonizati, –ae, –a eritis |
| III plur. | agonizati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ăgōnizer |
| II sing. | ăgōnizēris, ăgōnizēre |
| III sing. | ăgōnizētur |
| I plur. | ăgōnizēmur |
| II plur. | ăgōnizemĭni |
| III plur. | ăgōnizentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ăgōnizārer |
| II sing. | ăgōnizarēris, ăgōnizarēre |
| III sing. | ăgōnizarētur |
| I plur. | ăgōnizāremur |
| II plur. | ăgōnizaremĭni |
| III plur. | ăgōnizarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | agonizatus, –a, –um sim |
| II sing. | agonizatus, –a, –um sis |
| III sing. | agonizatus, –a, –um sit |
| I plur. | agonizati, –ae, –a simus |
| II plur. | agonizati, –ae, –a sitis |
| III plur. | agonizati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | agonizatus, –a, –um essem |
| II sing. | agonizatus, –a, –um esses |
| III sing. | agonizatus, –a, –um esset |
| I plur. | agonizati, –ae, –a essemus |
| II plur. | agonizati, –ae, –a essetis |
| III plur. | agonizati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ăgōnizāre |
| II plur. | ăgōnizamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ăgōnizātor |
| III sing. | ăgōnizātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ăgōnizantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ăgōnizāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | agonizatus, –a, –um esse |
| Plurale: | agonizati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | agonizatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | agonizatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ăgōnizans, –antis |
| FUTUR |
| agonizatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | agonizatum |
| Passivo: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ăgōnizandi |
| Datif: | ăgōnizando |
| Accusatif: | ăgōnizandum |
| Ablatif: | ăgōnizando |
| |
| GERUNDIVO |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AGONIZOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
