Déclinaison / Conjugueur latin
allŏquor - Diathèse active
(allŏquor, allŏquĕris, allŏqui, allocutus, allocutum)
verbe transitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | allŏquor |
| II sing. | allŏquĕris, allŏquĕre |
| III sing. | allŏquĭtur |
| I plur. | allŏquĭmur |
| II plur. | allŏquimĭni |
| III plur. | allŏquuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | allŏquēbar |
| II sing. | allŏquebāris, allŏquebāre |
| III sing. | allŏquebātur |
| I plur. | allŏquebāmur |
| II plur. | allŏquebamĭni |
| III plur. | allŏquebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | allŏquar |
| II sing. | allŏquēris, allŏquēre |
| III sing. | allŏquētur |
| I plur. | allŏquēmur |
| II plur. | allŏquemĭni |
| III plur. | allŏquentur |
| PARFAIT |
| I sing. | allocutus, –a, –um sum |
| II sing. | allocutus, –a, –um es |
| III sing. | allocutus, –a, –um est |
| I plur. | allocuti, –ae, –a sumus |
| II plur. | allocuti, –ae, –a estis |
| III plur. | allocuti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | allocutus, –a, –um eram |
| II sing. | allocutus, –a, –um eras |
| III sing. | allocutus, –a, –um erat |
| I plur. | allocuti, –ae, –a eramus |
| II plur. | allocuti, –ae, –a eratis |
| III plur. | allocuti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | allocutus, –a, –um ero |
| II sing. | allocutus, –a, –um eris |
| III sing. | allocutus, –a, –um erit |
| I plur. | allocuti, –ae, –a erimus |
| II plur. | allocuti, –ae, –a eritis |
| III plur. | allocuti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | allŏquar |
| II sing. | allŏquāris, allŏquare |
| III sing. | allŏquātur |
| I plur. | allŏquāmur |
| II plur. | allŏquamĭni |
| III plur. | allŏquantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | allŏquĕrer |
| II sing. | allŏquerēris, allŏquerēre |
| III sing. | allŏquerētur |
| I plur. | allŏquerēmur |
| II plur. | allŏqueremĭni |
| III plur. | allŏquerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | allocutus, –a, –um sim |
| II sing. | allocutus, –a, –um sis |
| III sing. | allocutus, –a, –um sit |
| I plur. | allocuti, –ae, –a simus |
| II plur. | allocuti, –ae, –a sitis |
| III plur. | allocuti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | allocutus, –a, –um essem |
| II sing. | allocutus, –a, –um esses |
| III sing. | allocutus, –a, –um esset |
| I plur. | allocuti, –ae, –a essemus |
| II plur. | allocuti, –ae, –a essetis |
| III plur. | allocuti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | allŏquĕre |
| II plur. | allŏquimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | allŏquĭtor |
| III sing. | allŏquĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | allŏquuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| allŏqui |
| PARFAIT |
| Singolare: | allocutus, –a, –um esse |
| Plurale: | allocuti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | allocutūrūm, –am, –ūm |
| Plurale: | allocutūros, –as, –a |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| allŏquens, –entis |
| FUTUR |
| allocutūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | allocutum |
| Passivo: | allocutu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | allŏquendi |
| Datif: | allŏquendo |
| Accusatif: | allŏquendum |
| Ablatif: | allŏquendo |
| |
| GERUNDIVO |
| allŏquendus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ALLOQUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
