Déclinaison / Conjugueur latin
āmmentor - Diathèse passive
(āmmento, āmmentas, ammentavi, āmmentāre, ammentatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | āmmentor |
| II sing. | āmmentāris, āmmentāre |
| III sing. | āmmentātur |
| I plur. | āmmentāmur |
| II plur. | āmmentamĭni |
| III plur. | āmmentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | āmmentābar |
| II sing. | āmmentabāris, āmmentabāre |
| III sing. | āmmentabātur |
| I plur. | āmmentabāmur |
| II plur. | āmmentabamĭni |
| III plur. | āmmentabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | āmmentābor |
| II sing. | āmmentabĕris, āmmentabĕre |
| III sing. | āmmentabĭtur |
| I plur. | āmmentabĭmur |
| II plur. | āmmentabimĭni |
| III plur. | āmmentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ammentatus, a, um sum |
| II sing. | ammentatus, a, um es |
| III sing. | ammentatus, a, um est |
| I plur. | ammentati, ae, a sumus |
| II plur. | ammentati, ae, a estis |
| III plur. | ammentati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ammentatus, a, um eram |
| II sing. | ammentatus, a, um eras |
| III sing. | ammentatus, a, um erat |
| I plur. | ammentati, ae, a eramus |
| II plur. | ammentati, ae, a eratis |
| III plur. | ammentati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ammentatus, a, um ero |
| II sing. | ammentatus, a, um eris |
| III sing. | ammentatus, a, um erit |
| I plur. | ammentati, ae, a erimus |
| II plur. | ammentati, ae, a eritis |
| III plur. | ammentati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | āmmenter |
| II sing. | āmmentēris, āmmentēre |
| III sing. | āmmentētur |
| I plur. | āmmentēmur |
| II plur. | āmmentemĭni |
| III plur. | āmmententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | āmmentārer |
| II sing. | āmmentarēris, āmmentarēre |
| III sing. | āmmentarētur |
| I plur. | āmmentarēmur |
| II plur. | āmmentaremĭni |
| III plur. | āmmentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ammentatus, a, um sim |
| II sing. | ammentatus, a, um sis |
| III sing. | ammentatus, a, um sit |
| I plur. | ammentati, ae, a simus |
| II plur. | ammentati, ae, a sitis |
| III plur. | ammentati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ammentatus, a, um essem |
| II sing. | ammentatus, a, um esses |
| III sing. | ammentatus, a, um esset |
| I plur. | ammentati, ae, a essemus |
| II plur. | ammentati, ae, a essetis |
| III plur. | ammentati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | āmmentāre |
| II plur. | āmmentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | āmmentātor |
| III sing. | āmmentātor |
| II plur. | |
| III plur. | āmmentantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| ammentatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| āmmentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ammentatus, a, um esse |
| Plurale: | ammentati, ae, a esse |
| FUTUR |
| ammentatum esse |
| GERUNDIVO |
| āmmentandus, a, um | |