Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ămoenor |
| II sing. | ămoenāris, ămoenāre |
| III sing. | ămoenātur |
| I plur. | ămoenāmur |
| II plur. | ămoenamĭni |
| III plur. | ămoenantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ămoenābar |
| II sing. | ămoenabāris, ămoenabāre |
| III sing. | ămoenabātur |
| I plur. | ămoenabāmur |
| II plur. | ămoenabamĭni |
| III plur. | ămoenabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ămoenābor |
| II sing. | ămoenabĕris, ămoenabĕre |
| III sing. | ămoenabĭtur |
| I plur. | ămoenabĭmur |
| II plur. | ămoenabimĭni |
| III plur. | ămoenabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | amoenatus, a, um sum |
| II sing. | amoenatus, a, um es |
| III sing. | amoenatus, a, um est |
| I plur. | amoenati, ae, a sumus |
| II plur. | amoenati, ae, a estis |
| III plur. | amoenati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | amoenatus, a, um eram |
| II sing. | amoenatus, a, um eras |
| III sing. | amoenatus, a, um erat |
| I plur. | amoenati, ae, a eramus |
| II plur. | amoenati, ae, a eratis |
| III plur. | amoenati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | amoenatus, a, um ero |
| II sing. | amoenatus, a, um eris |
| III sing. | amoenatus, a, um erit |
| I plur. | amoenati, ae, a erimus |
| II plur. | amoenati, ae, a eritis |
| III plur. | amoenati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ămoener |
| II sing. | ămoenēris, ămoenēre |
| III sing. | ămoenētur |
| I plur. | ămoenēmur |
| II plur. | ămoenemĭni |
| III plur. | ămoenentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ămoenārer |
| II sing. | ămoenarēris, ămoenarēre |
| III sing. | ămoenarētur |
| I plur. | ămoenarēmur |
| II plur. | ămoenaremĭni |
| III plur. | ămoenarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | amoenatus, a, um sim |
| II sing. | amoenatus, a, um sis |
| III sing. | amoenatus, a, um sit |
| I plur. | amoenati, ae, a simus |
| II plur. | amoenati, ae, a sitis |
| III plur. | amoenati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | amoenatus, a, um essem |
| II sing. | amoenatus, a, um esses |
| III sing. | amoenatus, a, um esset |
| I plur. | amoenati, ae, a essemus |
| II plur. | amoenati, ae, a essetis |
| III plur. | amoenati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ămoenāre |
| II plur. | ămoenamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ămoenātor |
| III sing. | ămoenātor |
| II plur. | |
| III plur. | ămoenantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| amoenatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ămoenāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | amoenatus, a, um esse |
| Plurale: | amoenati, ae, a esse |
| FUTUR |
| amoenatum esse |
| GERUNDIVO |
| ămoenandus, a, um | |