Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | anculor |
| II sing. | anculāris, anculāre |
| III sing. | anculātur |
| I plur. | anculāmur |
| II plur. | anculamĭni |
| III plur. | anculantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | anculābar |
| II sing. | anculabāris, anculabāre |
| III sing. | anculabātur |
| I plur. | anculabāmur |
| II plur. | anculabamĭni |
| III plur. | anculabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | anculābor |
| II sing. | anculabĕris, anculabĕre |
| III sing. | anculabĭtur |
| I plur. | anculabĭmur |
| II plur. | anculabimĭni |
| III plur. | anculabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | anculer |
| II sing. | anculēris, anculēre |
| III sing. | anculētur |
| I plur. | anculēmur |
| II plur. | anculemĭni |
| III plur. | anculentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | anculārer |
| II sing. | ancularēris, ancularēre |
| III sing. | ancularētur |
| I plur. | ancularēmur |
| II plur. | ancularemĭni |
| III plur. | ancularentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | anculāre |
| II plur. | anculamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | anculātor |
| III sing. | anculātor |
| II plur. | |
| III plur. | anculantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| anculāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| |
| GERUNDIVO |
| anculandus, a, um | |