Déclinaison / Conjugueur latin
anquīror - Diathèse passive
(anquīro, anquīris, anquisivi, anquīrĕre, anquisitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | anquīror |
| II sing. | anquīrĕris, anquīrĕre |
| III sing. | anquīrĭtur |
| I plur. | anquīrĭmur |
| II plur. | anquīrimĭni |
| III plur. | anquīruntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | anquīrēbar |
| II sing. | anquīrebāris, anquīrebāre |
| III sing. | anquīrebātur |
| I plur. | anquīrebāmur |
| II plur. | anquīrebamĭni |
| III plur. | anquīrebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | anquīrar |
| II sing. | anquīrēris, anquīrēre |
| III sing. | anquīrētur |
| I plur. | anquīrēmur |
| II plur. | anquīremĭni |
| III plur. | anquīrentur |
| PARFAIT |
| I sing. | anquisitus, a, um sum |
| II sing. | anquisitus, a, um es |
| III sing. | anquisitus, a, um est |
| I plur. | anquisiti, ae, a sumus |
| II plur. | anquisiti, ae, a estis |
| III plur. | anquisiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | anquisitus, a, um eram |
| II sing. | anquisitus, a, um eras |
| III sing. | anquisitus, a, um erat |
| I plur. | anquisiti, ae, a eramus |
| II plur. | anquisiti, ae, a eratis |
| III plur. | anquisiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | anquisitus, a, um ero |
| II sing. | anquisitus, a, um eris |
| III sing. | anquisitus, a, um erit |
| I plur. | anquisiti, ae, a erimus |
| II plur. | anquisiti, ae, a eritis |
| III plur. | anquisiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | anquīrar |
| II sing. | anquīrāris, anquīrāre |
| III sing. | anquīrātur |
| I plur. | anquīrāmur |
| II plur. | anquīramĭni |
| III plur. | anquīrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | anquīrĕrer |
| II sing. | anquīrerēris, anquīrerēre |
| III sing. | anquīrerētur |
| I plur. | anquīrerēmur |
| II plur. | anquīreremĭni |
| III plur. | anquīrerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | anquisitus, a, um sim |
| II sing. | anquisitus, a, um sis |
| III sing. | anquisitus, a, um sit |
| I plur. | anquisiti, ae, a simus |
| II plur. | anquisiti, ae, a sitis |
| III plur. | anquisiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | anquisitus, a, um essem |
| II sing. | anquisitus, a, um esses |
| III sing. | anquisitus, a, um esset |
| I plur. | anquisiti, ae, a essemus |
| II plur. | anquisiti, ae, a essetis |
| III plur. | anquisiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | anquīrĕre |
| II plur. | anquīrimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | anquīrĭtor |
| III sing. | anquīrĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | anquīruntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| anquisitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| anquīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | anquisitus, a, um esse |
| Plurale: | anquisiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| anquisitum esse |
| GERUNDIVO |
| anquīrendus, a, um |
| SUPIN |
| anquisitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ANQUIROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|