Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | anxius |
| Gen. | anxii |
| Dat. | anxio |
| Acc. | anxium |
| Abl. | anxio |
| Voc. | anxie |
| PLURIEL |
| Nom. | anxii |
| Gen. | anxiōrum |
| Dat. | anxiis |
| Acc. | anxios |
| Abl. | anxiis |
| Voc. | anxii |
| SINGULIER |
| Nom. | anxiă |
| Gen. | anxiae |
| Dat. | anxiae |
| Acc. | anxiam |
| Abl. | anxiā |
| Voc. | anxiă |
| PLURIEL |
| Nom. | anxiae |
| Gen. | anxiārum |
| Dat. | anxiis |
| Acc. | anxias |
| Abl. | anxiis |
| Voc. | anxiae |
| SINGULIER |
| Nom. | anxium |
| Gen. | anxii |
| Dat. | anxio |
| Acc. | anxium |
| Abl. | anxio |
| Voc. | anxium |
| PLURIEL |
| Nom. | anxia |
| Gen. | anxiōrum |
| Dat. | anxiis |
| Acc. | anxia |
| Abl. | anxiis | |