Déclinaison / Conjugueur latin
ăpŏrĭor - Diathèse active
(ăpŏrĭor, ăpŏrĭāris, ăpŏrĭāri, aporiatus, aporiatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ăpŏrĭor |
| II sing. | ăpŏrĭāris, ăpŏrĭāre |
| III sing. | ăpŏrĭātur |
| I plur. | ăpŏrĭāmur |
| II plur. | ăpŏrĭamĭni |
| III plur. | ăpŏrĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ăpŏrĭābar |
| II sing. | ăpŏrĭabāris, ăpŏrĭabāre |
| III sing. | ăpŏrĭabātur |
| I plur. | ăpŏrĭabāmus |
| II plur. | ăpŏrĭabamĭni |
| III plur. | ăpŏrĭantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ăpŏrĭābor |
| II sing. | ăpŏrĭabĕris, ăpŏrĭabĕre |
| III sing. | ăpŏrĭabĭtur |
| I plur. | ăpŏrĭabĭmur |
| II plur. | ăpŏrĭabimĭni |
| III plur. | ăpŏrĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | aporiatus, a, um sum |
| II sing. | aporiatus, a, um es |
| III sing. | aporiatus, a, um est |
| I plur. | aporiati, ae, a sumus |
| II plur. | aporiati, ae, a estis |
| III plur. | aporiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aporiatus, a, um eram |
| II sing. | aporiatus, a, um eras |
| III sing. | aporiatus, a, um erat |
| I plur. | aporiati, ae, a eramus |
| II plur. | aporiati, ae, a eratis |
| III plur. | aporiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | aporiatus, a, um ero |
| II sing. | aporiatus, a, um eris |
| III sing. | aporiatus, a, um erit |
| I plur. | aporiati, ae, a erimus |
| II plur. | aporiati, ae, a eritis |
| III plur. | aporiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ăpŏrĭer |
| II sing. | ăpŏrĭēris, ăpŏrĭēre |
| III sing. | ăpŏrĭētur |
| I plur. | ăpŏrĭēmur |
| II plur. | ăpŏrĭemĭni |
| III plur. | ăpŏrĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ăpŏrĭārer |
| II sing. | ăpŏrĭarēris, ăpŏrĭarēre |
| III sing. | ăpŏrĭarētur |
| I plur. | ăpŏrĭāremur |
| II plur. | ăpŏrĭaremĭni |
| III plur. | ăpŏrĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | aporiatus, a, um sim |
| II sing. | aporiatus, a, um sis |
| III sing. | aporiatus, a, um sit |
| I plur. | aporiati, ae, a simus |
| II plur. | aporiati, ae, a sitis |
| III plur. | aporiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aporiatus, a, um essem |
| II sing. | aporiatus, a, um esses |
| III sing. | aporiatus, a, um esset |
| I plur. | aporiati, ae, a essemus |
| II plur. | aporiati, ae, a essetis |
| III plur. | aporiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ăpŏrĭāre |
| II plur. | ăpŏrĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ăpŏrĭātor |
| III sing. | ăpŏrĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | ăpŏrĭantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ăpŏrĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | aporiatus, a, um esse |
| Plurale: | aporiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | aporiatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | aporiatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ăpŏrĭans, antis |
| FUTUR |
| aporiatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | aporiatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ăpŏrĭandi |
| Datif: | ăpŏrĭando |
| Accusatif: | ăpŏrĭandum |
| Ablatif: | ăpŏrĭando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |