Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | appectŏror |
| II sing. | appectŏrāris, appectŏrāre |
| III sing. | appectŏrātur |
| I plur. | appectŏrāmur |
| II plur. | appectŏramĭni |
| III plur. | appectŏrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | appectŏrābar |
| II sing. | appectŏrabāris, appectŏrabāre |
| III sing. | appectŏrabātur |
| I plur. | appectŏrabāmur |
| II plur. | appectŏrabamĭni |
| III plur. | appectŏrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | appectŏrābor |
| II sing. | appectŏrabĕris, appectŏrabĕre |
| III sing. | appectŏrabĭtur |
| I plur. | appectŏrabĭmur |
| II plur. | appectŏrabimĭni |
| III plur. | appectŏrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | appectoratus, a, um sum |
| II sing. | appectoratus, a, um es |
| III sing. | appectoratus, a, um est |
| I plur. | appectorati, ae, a sumus |
| II plur. | appectorati, ae, a estis |
| III plur. | appectorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | appectoratus, a, um eram |
| II sing. | appectoratus, a, um eras |
| III sing. | appectoratus, a, um erat |
| I plur. | appectorati, ae, a eramus |
| II plur. | appectorati, ae, a eratis |
| III plur. | appectorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | appectoratus, a, um ero |
| II sing. | appectoratus, a, um eris |
| III sing. | appectoratus, a, um erit |
| I plur. | appectorati, ae, a erimus |
| II plur. | appectorati, ae, a eritis |
| III plur. | appectorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | appectŏrer |
| II sing. | appectŏrēris, appectŏrēre |
| III sing. | appectŏrētur |
| I plur. | appectŏrēmur |
| II plur. | appectŏremĭni |
| III plur. | appectŏrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | appectŏrārer |
| II sing. | appectŏrarēris, appectŏrarēre |
| III sing. | appectŏrarētur |
| I plur. | appectŏrarēmur |
| II plur. | appectŏraremĭni |
| III plur. | appectŏrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | appectoratus, a, um sim |
| II sing. | appectoratus, a, um sis |
| III sing. | appectoratus, a, um sit |
| I plur. | appectorati, ae, a simus |
| II plur. | appectorati, ae, a sitis |
| III plur. | appectorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | appectoratus, a, um essem |
| II sing. | appectoratus, a, um esses |
| III sing. | appectoratus, a, um esset |
| I plur. | appectorati, ae, a essemus |
| II plur. | appectorati, ae, a essetis |
| III plur. | appectorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | appectŏrāre |
| II plur. | appectŏramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | appectŏrātor |
| III sing. | appectŏrātor |
| II plur. | |
| III plur. | appectŏrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| appectoratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| appectŏrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | appectoratus, a, um esse |
| Plurale: | appectorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| appectoratum esse |
| GERUNDIVO |
| appectŏrandus, a, um | |