Déclinaison / Conjugueur latin
apportor - Diathèse passive
(apporto, apportas, apportavi, apportāre, apportatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | apportor |
| II sing. | apportāris, apportāre |
| III sing. | apportātur |
| I plur. | apportāmur |
| II plur. | apportamĭni |
| III plur. | apportantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | apportābar |
| II sing. | apportabāris, apportabāre |
| III sing. | apportabātur |
| I plur. | apportabāmur |
| II plur. | apportabamĭni |
| III plur. | apportabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | apportābor |
| II sing. | apportabĕris, apportabĕre |
| III sing. | apportabĭtur |
| I plur. | apportabĭmur |
| II plur. | apportabimĭni |
| III plur. | apportabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | apportatus, a, um sum |
| II sing. | apportatus, a, um es |
| III sing. | apportatus, a, um est |
| I plur. | apportati, ae, a sumus |
| II plur. | apportati, ae, a estis |
| III plur. | apportati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apportatus, a, um eram |
| II sing. | apportatus, a, um eras |
| III sing. | apportatus, a, um erat |
| I plur. | apportati, ae, a eramus |
| II plur. | apportati, ae, a eratis |
| III plur. | apportati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | apportatus, a, um ero |
| II sing. | apportatus, a, um eris |
| III sing. | apportatus, a, um erit |
| I plur. | apportati, ae, a erimus |
| II plur. | apportati, ae, a eritis |
| III plur. | apportati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | apporter |
| II sing. | apportēris, apportēre |
| III sing. | apportētur |
| I plur. | apportēmur |
| II plur. | apportemĭni |
| III plur. | apportentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | apportārer |
| II sing. | apportarēris, apportarēre |
| III sing. | apportarētur |
| I plur. | apportarēmur |
| II plur. | apportaremĭni |
| III plur. | apportarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | apportatus, a, um sim |
| II sing. | apportatus, a, um sis |
| III sing. | apportatus, a, um sit |
| I plur. | apportati, ae, a simus |
| II plur. | apportati, ae, a sitis |
| III plur. | apportati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apportatus, a, um essem |
| II sing. | apportatus, a, um esses |
| III sing. | apportatus, a, um esset |
| I plur. | apportati, ae, a essemus |
| II plur. | apportati, ae, a essetis |
| III plur. | apportati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | apportāre |
| II plur. | apportamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | apportātor |
| III sing. | apportātor |
| II plur. | |
| III plur. | apportantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| apportatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| apportāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | apportatus, a, um esse |
| Plurale: | apportati, ae, a esse |
| FUTUR |
| apportatum esse |
| GERUNDIVO |
| apportandus, a, um | |