Déclinaison / Conjugueur latin
apprĕcor - Diathèse active
(apprĕcor, apprĕcāris, apprĕcāri, apprecatus, apprecatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | apprĕcor |
| II sing. | apprĕcāris, apprĕcāre |
| III sing. | apprĕcātur |
| I plur. | apprĕcāmur |
| II plur. | apprĕcamĭni |
| III plur. | apprĕcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | apprĕcābar |
| II sing. | apprĕcabāris, apprĕcabāre |
| III sing. | apprĕcabātur |
| I plur. | apprĕcabāmur |
| II plur. | apprĕcabamĭni |
| III plur. | apprĕcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | apprĕcābor |
| II sing. | apprĕcabĕris, apprĕcabĕre |
| III sing. | apprĕcabĭtur |
| I plur. | apprĕcabĭmur |
| II plur. | apprĕcabimĭni |
| III plur. | apprĕcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | apprecatus, a, um sum |
| II sing. | apprecatus, a, um es |
| III sing. | apprecatus, a, um est |
| I plur. | apprecati, ae, a sumus |
| II plur. | apprecati, ae, a estis |
| III plur. | apprecati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apprecatus, a, um eram |
| II sing. | apprecatus, a, um eras |
| III sing. | apprecatus, a, um erat |
| I plur. | apprecati, ae, a eramus |
| II plur. | apprecati, ae, a eratis |
| III plur. | apprecati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | apprecatus, a, um ero |
| II sing. | apprecatus, a, um eris |
| III sing. | apprecatus, a, um erit |
| I plur. | apprecati, ae, a erimus |
| II plur. | apprecati, ae, a eritis |
| III plur. | apprecati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | apprĕcer |
| II sing. | apprĕcēris, apprĕcēre |
| III sing. | apprĕcētur |
| I plur. | apprĕcēmur |
| II plur. | apprĕcemĭni |
| III plur. | apprĕcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | apprĕcārer |
| II sing. | apprĕcarēris, apprĕcarēre |
| III sing. | apprĕcarētur |
| I plur. | apprĕcarēmur |
| II plur. | apprĕcaremĭni |
| III plur. | apprĕcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | apprecatus, a, um sim |
| II sing. | apprecatus, a, um sis |
| III sing. | apprecatus, a, um sit |
| I plur. | apprecati, ae, a simus |
| II plur. | apprecati, ae, a sitis |
| III plur. | apprecati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apprecatus, a, um essem |
| II sing. | apprecatus, a, um esses |
| III sing. | apprecatus, a, um esset |
| I plur. | apprecati, ae, a essemus |
| II plur. | apprecati, ae, a essetis |
| III plur. | apprecati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | apprĕcāre |
| II plur. | apprĕcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | apprĕcātor |
| III sing. | apprĕcātor |
| II plur. | |
| III plur. | apprĕcantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| apprĕcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | apprecatus, a, um esse |
| Plurale: | apprecati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | apprecatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | apprecatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| apprĕcans, antis |
| FUTUR |
| apprecatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | apprecatum |
| Passivo: | apprecatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | apprĕcandi |
| Datif: | apprĕcando |
| Accusatif: | apprĕcandum |
| Ablatif: | apprĕcando |
| |
| GERUNDIVO |
| apprĕcandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:APPRECOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|