Déclinaison / Conjugueur latin
ăprīcor - Diathèse active
(ăprīcor, ăprīcāris, ăprīcāri, apricatus, apricatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ăprīcor |
| II sing. | ăprīcāris, ăprīcāre |
| III sing. | ăprīcātur |
| I plur. | ăprīcāmur |
| II plur. | ăprīcamĭni |
| III plur. | ăprīcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ăprīcābar |
| II sing. | ăprīcabāris, ăprīcabāre |
| III sing. | ăprīcabātur |
| I plur. | ăprīcabāmus |
| II plur. | ăprīcabamĭni |
| III plur. | ăprīcantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ăprīcābor |
| II sing. | ăprīcabĕris, ăprīcabĕre |
| III sing. | ăprīcabĭtur |
| I plur. | ăprīcabĭmur |
| II plur. | ăprīcabimĭni |
| III plur. | ăprīcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | apricatus, a, um sum |
| II sing. | apricatus, a, um es |
| III sing. | apricatus, a, um est |
| I plur. | apricati, ae, a sumus |
| II plur. | apricati, ae, a estis |
| III plur. | apricati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apricatus, a, um eram |
| II sing. | apricatus, a, um eras |
| III sing. | apricatus, a, um erat |
| I plur. | apricati, ae, a eramus |
| II plur. | apricati, ae, a eratis |
| III plur. | apricati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | apricatus, a, um ero |
| II sing. | apricatus, a, um eris |
| III sing. | apricatus, a, um erit |
| I plur. | apricati, ae, a erimus |
| II plur. | apricati, ae, a eritis |
| III plur. | apricati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ăprīcer |
| II sing. | ăprīcēris, ăprīcēre |
| III sing. | ăprīcētur |
| I plur. | ăprīcēmur |
| II plur. | ăprīcemĭni |
| III plur. | ăprīcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ăprīcārer |
| II sing. | ăprīcarēris, ăprīcarēre |
| III sing. | ăprīcarētur |
| I plur. | ăprīcāremur |
| II plur. | ăprīcaremĭni |
| III plur. | ăprīcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | apricatus, a, um sim |
| II sing. | apricatus, a, um sis |
| III sing. | apricatus, a, um sit |
| I plur. | apricati, ae, a simus |
| II plur. | apricati, ae, a sitis |
| III plur. | apricati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apricatus, a, um essem |
| II sing. | apricatus, a, um esses |
| III sing. | apricatus, a, um esset |
| I plur. | apricati, ae, a essemus |
| II plur. | apricati, ae, a essetis |
| III plur. | apricati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ăprīcāre |
| II plur. | ăprīcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ăprīcātor |
| III sing. | ăprīcātor |
| II plur. | |
| III plur. | ăprīcantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ăprīcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | apricatus, a, um esse |
| Plurale: | apricati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | apricatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | apricatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ăprīcans, antis |
| FUTUR |
| apricatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | apricatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ăprīcandi |
| Datif: | ăprīcando |
| Accusatif: | ăprīcandum |
| Ablatif: | ăprīcando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |