Déclinaison / Conjugueur latin
ārĕfăcĭo - Diathèse active
(ārĕfăcĭo, ārĕfăcis, arefeci, ārĕfăcĕre, arefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ārĕfăcĭo |
| II sing. | ārĕfăcis |
| III sing. | ārĕfăcit |
| I plur. | ārĕfăcīmus |
| II plur. | ārĕfăcītis |
| III plur. | ārĕfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ārĕfăciēbam |
| II sing. | ārĕfăciēbas |
| III sing. | ārĕfăciēbat |
| I plur. | ārĕfăciebāmus |
| II plur. | ārĕfăciebātis |
| III plur. | ārĕfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ārĕfăcĭam |
| II sing. | ārĕfăcĭes |
| III sing. | ārĕfăcĭet |
| I plur. | ārĕfăciēmus |
| II plur. | ārĕfăciētis |
| III plur. | ārĕfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | arefeci |
| II sing. | arefecisti |
| III sing. | arefecit |
| I plur. | arefecĭmus |
| II plur. | arefecistis |
| III plur. | arefecērunt, arefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arefecĕram |
| II sing. | arefecĕras |
| III sing. | arefecĕrat |
| I plur. | arefecerāmus |
| II plur. | arefecerātis |
| III plur. | arefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | arefecĕro |
| II sing. | arefecĕris |
| III sing. | arefecĕrit |
| I plur. | arefecerĭmus |
| II plur. | arefecerĭtis |
| III plur. | arefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ārĕfăcĭam |
| II sing. | ārĕfăcĭas |
| III sing. | ārĕfăcĭat |
| I plur. | ārĕfăciāmus |
| II plur. | ārĕfăciātis |
| III plur. | ārĕfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ārĕfăcĕrem |
| II sing. | ārĕfăcĕres |
| III sing. | ārĕfăcĕret |
| I plur. | ārĕfăcerēmus |
| II plur. | ārĕfăcerētis |
| III plur. | ārĕfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | arefecĕrim |
| II sing. | arefecĕris |
| III sing. | arefecĕrit |
| I plur. | arefecerĭmus |
| II plur. | arefecerĭtis |
| III plur. | arefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arefecissem |
| II sing. | arefecisses |
| III sing. | arefecisset |
| I plur. | arefecissēmus |
| II plur. | arefecissētis |
| III plur. | arefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ārĕfăce |
| II plur. | ārĕfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | ārĕfăcĭto |
| III sing. | ārĕfăcĭto |
| II plur. | ārĕfăcitōte |
| III plur. | ārĕfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ārĕfăciens, ientis |
| FUTUR |
| arefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ārĕfăcĕre |
| PARFAIT |
| arefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | arefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | arefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ārĕfăciendi |
| Datif: | ārĕfăciendo |
| Accusatif: | ad ārĕfăciendum |
| Ablatif: | ārĕfăciendo |
| SUPIN |
| arefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AREFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|