Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | arrŏtans |
| Gen. | arrotantis |
| Dat. | arrotanti |
| Acc. | arrotantem |
| Abl. | arrotanti |
| Voc. | arrŏtans |
| PLURIEL |
| Nom. | arrotantes |
| Gen. | arrotantĭum |
| Dat. | arrotantĭbus |
| Acc. | arrotantes |
| Abl. | arrotantĭbus |
| Voc. | arrotantes |
| SINGULIER |
| Nom. | arrŏtans |
| Gen. | arrotantis |
| Dat. | arrotanti |
| Acc. | arrotantem |
| Abl. | arrotanti |
| Voc. | arrŏtans |
| PLURIEL |
| Nom. | arrotantes |
| Gen. | arrotantĭum |
| Dat. | arrotantĭbus |
| Acc. | arrotantes |
| Abl. | arrotantĭbus |
| Voc. | arrotantes |
| SINGULIER |
| Nom. | arrŏtans |
| Gen. | arrotantis |
| Dat. | arrotanti |
| Acc. | arrŏtans |
| Abl. | arrotanti |
| Voc. | arrŏtans |
| PLURIEL |
| Nom. | arrotantĭa |
| Gen. | arrotantĭum |
| Dat. | arrotantĭbus |
| Acc. | arrotantĭa |
| Abl. | arrotantĭbus | |