Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | arvehor |
| II sing. | arvehĕris, arvehĕre |
| III sing. | arvehĭtur |
| I plur. | arvehĭmur |
| II plur. | arvehimĭni |
| III plur. | arvehuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arvehēbar |
| II sing. | arvehebāris, arvehebāre |
| III sing. | arvehebātur |
| I plur. | arvehebāmur |
| II plur. | arvehebamĭni |
| III plur. | arvehebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | arvehar |
| II sing. | arvehēris, arvehēre |
| III sing. | arvehētur |
| I plur. | arvehēmur |
| II plur. | arvehemĭni |
| III plur. | arvehentur |
| PARFAIT |
| I sing. | arvectus, a, um sum |
| II sing. | arvectus, a, um es |
| III sing. | arvectus, a, um est |
| I plur. | arvecti, ae, a sumus |
| II plur. | arvecti, ae, a estis |
| III plur. | arvecti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arvectus, a, um eram |
| II sing. | arvectus, a, um eras |
| III sing. | arvectus, a, um erat |
| I plur. | arvecti, ae, a eramus |
| II plur. | arvecti, ae, a eratis |
| III plur. | arvecti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | arvectus, a, um ero |
| II sing. | arvectus, a, um eris |
| III sing. | arvectus, a, um erit |
| I plur. | arvecti, ae, a erimus |
| II plur. | arvecti, ae, a eritis |
| III plur. | arvecti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | arvehar |
| II sing. | arvehāris, arvehāre |
| III sing. | arvehātur |
| I plur. | arvehāmur |
| II plur. | arvehamĭni |
| III plur. | arvehantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arvehĕrer |
| II sing. | arveherēris, arveherēre |
| III sing. | arveherētur |
| I plur. | arveherēmur |
| II plur. | arveheremĭni |
| III plur. | arveherentur |
| PARFAIT |
| I sing. | arvectus, a, um sim |
| II sing. | arvectus, a, um sis |
| III sing. | arvectus, a, um sit |
| I plur. | arvecti, ae, a simus |
| II plur. | arvecti, ae, a sitis |
| III plur. | arvecti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arvectus, a, um essem |
| II sing. | arvectus, a, um esses |
| III sing. | arvectus, a, um esset |
| I plur. | arvecti, ae, a essemus |
| II plur. | arvecti, ae, a essetis |
| III plur. | arvecti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | arvehĕre |
| II plur. | arvehimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | arvehĭtor |
| III sing. | arvehĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | arvehuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| arvectus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| arvehi |
| PARFAIT |
| Singolare: | arvectus, a, um esse |
| Plurale: | arvecti, ae, a esse |
| FUTUR |
| arvectum esse |
| GERUNDIVO |
| arvehendus, a, um |
| SUPIN |
| arvectu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARVEHOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|