Déclinaison / Conjugueur latin
asservor - Diathèse passive
(asservo, asservas, asservavi, asservāre, asservatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | asservor |
| II sing. | asservāris, asservāre |
| III sing. | asservātur |
| I plur. | asservāmur |
| II plur. | asservamĭni |
| III plur. | asservantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | asservābar |
| II sing. | asservabāris, asservabāre |
| III sing. | asservabātur |
| I plur. | asservabāmur |
| II plur. | asservabamĭni |
| III plur. | asservabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | asservābor |
| II sing. | asservabĕris, asservabĕre |
| III sing. | asservabĭtur |
| I plur. | asservabĭmur |
| II plur. | asservabimĭni |
| III plur. | asservabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | asservatus, a, um sum |
| II sing. | asservatus, a, um es |
| III sing. | asservatus, a, um est |
| I plur. | asservati, ae, a sumus |
| II plur. | asservati, ae, a estis |
| III plur. | asservati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | asservatus, a, um eram |
| II sing. | asservatus, a, um eras |
| III sing. | asservatus, a, um erat |
| I plur. | asservati, ae, a eramus |
| II plur. | asservati, ae, a eratis |
| III plur. | asservati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | asservatus, a, um ero |
| II sing. | asservatus, a, um eris |
| III sing. | asservatus, a, um erit |
| I plur. | asservati, ae, a erimus |
| II plur. | asservati, ae, a eritis |
| III plur. | asservati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | asserver |
| II sing. | asservēris, asservēre |
| III sing. | asservētur |
| I plur. | asservēmur |
| II plur. | asservemĭni |
| III plur. | asserventur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | asservārer |
| II sing. | asservarēris, asservarēre |
| III sing. | asservarētur |
| I plur. | asservarēmur |
| II plur. | asservaremĭni |
| III plur. | asservarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | asservatus, a, um sim |
| II sing. | asservatus, a, um sis |
| III sing. | asservatus, a, um sit |
| I plur. | asservati, ae, a simus |
| II plur. | asservati, ae, a sitis |
| III plur. | asservati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | asservatus, a, um essem |
| II sing. | asservatus, a, um esses |
| III sing. | asservatus, a, um esset |
| I plur. | asservati, ae, a essemus |
| II plur. | asservati, ae, a essetis |
| III plur. | asservati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | asservāre |
| II plur. | asservamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | asservātor |
| III sing. | asservātor |
| II plur. | |
| III plur. | asservantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| asservatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| asservāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | asservatus, a, um esse |
| Plurale: | asservati, ae, a esse |
| FUTUR |
| asservatum esse |
| GERUNDIVO |
| asservandus, a, um | |