Déclinaison / Conjugueur latin
assĭmilor - Diathèse passive
(assĭmilo, assĭmilas, assimilavi, assĭmilāre, assimilatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | assĭmilor |
| II sing. | assĭmilāris, assĭmilāre |
| III sing. | assĭmilātur |
| I plur. | assĭmilāmur |
| II plur. | assĭmilamĭni |
| III plur. | assĭmilantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assĭmilābar |
| II sing. | assĭmilabāris, assĭmilabāre |
| III sing. | assĭmilabātur |
| I plur. | assĭmilabāmur |
| II plur. | assĭmilabamĭni |
| III plur. | assĭmilabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | assĭmilābor |
| II sing. | assĭmilabĕris, assĭmilabĕre |
| III sing. | assĭmilabĭtur |
| I plur. | assĭmilabĭmur |
| II plur. | assĭmilabimĭni |
| III plur. | assĭmilabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | assimilatus, a, um sum |
| II sing. | assimilatus, a, um es |
| III sing. | assimilatus, a, um est |
| I plur. | assimilati, ae, a sumus |
| II plur. | assimilati, ae, a estis |
| III plur. | assimilati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assimilatus, a, um eram |
| II sing. | assimilatus, a, um eras |
| III sing. | assimilatus, a, um erat |
| I plur. | assimilati, ae, a eramus |
| II plur. | assimilati, ae, a eratis |
| III plur. | assimilati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | assimilatus, a, um ero |
| II sing. | assimilatus, a, um eris |
| III sing. | assimilatus, a, um erit |
| I plur. | assimilati, ae, a erimus |
| II plur. | assimilati, ae, a eritis |
| III plur. | assimilati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | assĭmiler |
| II sing. | assĭmilēris, assĭmilēre |
| III sing. | assĭmilētur |
| I plur. | assĭmilēmur |
| II plur. | assĭmilemĭni |
| III plur. | assĭmilentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assĭmilārer |
| II sing. | assĭmilarēris, assĭmilarēre |
| III sing. | assĭmilarētur |
| I plur. | assĭmilarēmur |
| II plur. | assĭmilaremĭni |
| III plur. | assĭmilarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | assimilatus, a, um sim |
| II sing. | assimilatus, a, um sis |
| III sing. | assimilatus, a, um sit |
| I plur. | assimilati, ae, a simus |
| II plur. | assimilati, ae, a sitis |
| III plur. | assimilati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assimilatus, a, um essem |
| II sing. | assimilatus, a, um esses |
| III sing. | assimilatus, a, um esset |
| I plur. | assimilati, ae, a essemus |
| II plur. | assimilati, ae, a essetis |
| III plur. | assimilati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | assĭmilāre |
| II plur. | assĭmilamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | assĭmilātor |
| III sing. | assĭmilātor |
| II plur. | |
| III plur. | assĭmilantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| assimilatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| assĭmilāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | assimilatus, a, um esse |
| Plurale: | assimilati, ae, a esse |
| FUTUR |
| assimilatum esse |
| GERUNDIVO |
| assĭmilandus, a, um | |