Déclinaison / Conjugueur latin
assultor - Diathèse passive
(assulto, assultas, assultavi, assultāre, assultatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | assultor |
| II sing. | assultāris, assultāre |
| III sing. | assultātur |
| I plur. | assultāmur |
| II plur. | assultamĭni |
| III plur. | assultantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assultābar |
| II sing. | assultabāris, assultabāre |
| III sing. | assultabātur |
| I plur. | assultabāmur |
| II plur. | assultabamĭni |
| III plur. | assultabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | assultābor |
| II sing. | assultabĕris, assultabĕre |
| III sing. | assultabĭtur |
| I plur. | assultabĭmur |
| II plur. | assultabimĭni |
| III plur. | assultabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | assultatus, a, um sum |
| II sing. | assultatus, a, um es |
| III sing. | assultatus, a, um est |
| I plur. | assultati, ae, a sumus |
| II plur. | assultati, ae, a estis |
| III plur. | assultati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assultatus, a, um eram |
| II sing. | assultatus, a, um eras |
| III sing. | assultatus, a, um erat |
| I plur. | assultati, ae, a eramus |
| II plur. | assultati, ae, a eratis |
| III plur. | assultati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | assultatus, a, um ero |
| II sing. | assultatus, a, um eris |
| III sing. | assultatus, a, um erit |
| I plur. | assultati, ae, a erimus |
| II plur. | assultati, ae, a eritis |
| III plur. | assultati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | assulter |
| II sing. | assultēris, assultēre |
| III sing. | assultētur |
| I plur. | assultēmur |
| II plur. | assultemĭni |
| III plur. | assultentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assultārer |
| II sing. | assultarēris, assultarēre |
| III sing. | assultarētur |
| I plur. | assultarēmur |
| II plur. | assultaremĭni |
| III plur. | assultarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | assultatus, a, um sim |
| II sing. | assultatus, a, um sis |
| III sing. | assultatus, a, um sit |
| I plur. | assultati, ae, a simus |
| II plur. | assultati, ae, a sitis |
| III plur. | assultati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assultatus, a, um essem |
| II sing. | assultatus, a, um esses |
| III sing. | assultatus, a, um esset |
| I plur. | assultati, ae, a essemus |
| II plur. | assultati, ae, a essetis |
| III plur. | assultati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | assultāre |
| II plur. | assultamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | assultātor |
| III sing. | assultātor |
| II plur. | |
| III plur. | assultantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| assultatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| assultāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | assultatus, a, um esse |
| Plurale: | assultati, ae, a esse |
| FUTUR |
| assultatum esse |
| GERUNDIVO |
| assultandus, a, um |
| SUPIN |
| assultatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSULTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|