Déclinaison / Conjugueur latin
assurgo - Diathèse active
(assurgo, assurgis, assurrexi, assurgĕre, assurrectum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | assurgo |
| II sing. | assurgis |
| III sing. | assurgit |
| I plur. | assurgĭmus |
| II plur. | assurgĭtis |
| III plur. | assurgunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assurgēbam |
| II sing. | assurgēbas |
| III sing. | assurgēbat |
| I plur. | assurgebāmus |
| II plur. | assurgebātis |
| III plur. | assurgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | assurgam |
| II sing. | assurges |
| III sing. | assurget |
| I plur. | assurgēmus |
| II plur. | assurgētis |
| III plur. | assurgent |
| PARFAIT |
| I sing. | assurrexi |
| II sing. | assurrexisti |
| III sing. | assurrexit |
| I plur. | assurrexĭmus |
| II plur. | assurrexistis |
| III plur. | assurrexērunt, assurrexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assurrexĕram |
| II sing. | assurrexĕras |
| III sing. | assurrexĕrat |
| I plur. | assurrexerāmus |
| II plur. | assurrexerātis |
| III plur. | assurrexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | assurrexĕro |
| II sing. | assurrexĕris |
| III sing. | assurrexĕrit |
| I plur. | assurrexerĭmus |
| II plur. | assurrexerĭtis |
| III plur. | assurrexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | assurgam |
| II sing. | assurgas |
| III sing. | assurgat |
| I plur. | assurgāmus |
| II plur. | assurgātis |
| III plur. | assurgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assurgĕrem |
| II sing. | assurgĕres |
| III sing. | assurgĕret |
| I plur. | assurgerēmus |
| II plur. | assurgerētis |
| III plur. | assurgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | assurrexĕrim |
| II sing. | assurrexĕris |
| III sing. | assurrexĕrit |
| I plur. | assurrexerĭmus |
| II plur. | assurrexerĭtis |
| III plur. | assurrexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assurrexissem |
| II sing. | assurrexisses |
| III sing. | assurrexisset |
| I plur. | assurrexissēmus |
| II plur. | assurrexissētis |
| III plur. | assurrexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | assurgĕ |
| II plur. | assurgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | assurgĭto |
| III sing. | assurgĭto |
| II plur. | assurgitōte |
| III plur. | assurgunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| assurgens, entis |
| FUTUR |
| assurrectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| assurgĕre |
| PARFAIT |
| assurrexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | assurrectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | assurrectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | assurgendi |
| Datif: | assurgendo |
| Accusatif: | ad assurgendum |
| Ablatif: | assurgendo |
| SUPIN |
| assurrectum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSURGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|