Déclinaison / Conjugueur latin
attemptor - Diathèse passive
(attempto, attemptas, attemptavi, attemptāre, attemptatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | attemptor |
| II sing. | attemptāris, attemptāre |
| III sing. | attemptātur |
| I plur. | attemptāmur |
| II plur. | attemptamĭni |
| III plur. | attemptantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attemptābar |
| II sing. | attemptabāris, attemptabāre |
| III sing. | attemptabātur |
| I plur. | attemptabāmur |
| II plur. | attemptabamĭni |
| III plur. | attemptabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | attemptābor |
| II sing. | attemptabĕris, attemptabĕre |
| III sing. | attemptabĭtur |
| I plur. | attemptabĭmur |
| II plur. | attemptabimĭni |
| III plur. | attemptabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | attemptatus, a, um sum |
| II sing. | attemptatus, a, um es |
| III sing. | attemptatus, a, um est |
| I plur. | attemptati, ae, a sumus |
| II plur. | attemptati, ae, a estis |
| III plur. | attemptati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attemptatus, a, um eram |
| II sing. | attemptatus, a, um eras |
| III sing. | attemptatus, a, um erat |
| I plur. | attemptati, ae, a eramus |
| II plur. | attemptati, ae, a eratis |
| III plur. | attemptati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | attemptatus, a, um ero |
| II sing. | attemptatus, a, um eris |
| III sing. | attemptatus, a, um erit |
| I plur. | attemptati, ae, a erimus |
| II plur. | attemptati, ae, a eritis |
| III plur. | attemptati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | attempter |
| II sing. | attemptēris, attemptēre |
| III sing. | attemptētur |
| I plur. | attemptēmur |
| II plur. | attemptemĭni |
| III plur. | attemptentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attemptārer |
| II sing. | attemptarēris, attemptarēre |
| III sing. | attemptarētur |
| I plur. | attemptarēmur |
| II plur. | attemptaremĭni |
| III plur. | attemptarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | attemptatus, a, um sim |
| II sing. | attemptatus, a, um sis |
| III sing. | attemptatus, a, um sit |
| I plur. | attemptati, ae, a simus |
| II plur. | attemptati, ae, a sitis |
| III plur. | attemptati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attemptatus, a, um essem |
| II sing. | attemptatus, a, um esses |
| III sing. | attemptatus, a, um esset |
| I plur. | attemptati, ae, a essemus |
| II plur. | attemptati, ae, a essetis |
| III plur. | attemptati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | attemptāre |
| II plur. | attemptamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | attemptātor |
| III sing. | attemptātor |
| II plur. | |
| III plur. | attemptantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| attemptatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| attemptāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | attemptatus, a, um esse |
| Plurale: | attemptati, ae, a esse |
| FUTUR |
| attemptatum esse |
| GERUNDIVO |
| attemptandus, a, um | |