Déclinaison / Conjugueur latin
attestor - Diathèse active
(attestor, attestāris, attestāri, attestatus, attestatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | attestor |
| II sing. | attestāris, attestāre |
| III sing. | attestātur |
| I plur. | attestāmur |
| II plur. | attestamĭni |
| III plur. | attestantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attestābar |
| II sing. | attestabāris, attestabāre |
| III sing. | attestabātur |
| I plur. | attestabāmur |
| II plur. | attestabamĭni |
| III plur. | attestabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | attestābor |
| II sing. | attestabĕris, attestabĕre |
| III sing. | attestabĭtur |
| I plur. | attestabĭmur |
| II plur. | attestabimĭni |
| III plur. | attestabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | attestatus, a, um sum |
| II sing. | attestatus, a, um es |
| III sing. | attestatus, a, um est |
| I plur. | attestati, ae, a sumus |
| II plur. | attestati, ae, a estis |
| III plur. | attestati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attestatus, a, um eram |
| II sing. | attestatus, a, um eras |
| III sing. | attestatus, a, um erat |
| I plur. | attestati, ae, a eramus |
| II plur. | attestati, ae, a eratis |
| III plur. | attestati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | attestatus, a, um ero |
| II sing. | attestatus, a, um eris |
| III sing. | attestatus, a, um erit |
| I plur. | attestati, ae, a erimus |
| II plur. | attestati, ae, a eritis |
| III plur. | attestati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | attester |
| II sing. | attestēris, attestēre |
| III sing. | attestētur |
| I plur. | attestēmur |
| II plur. | attestemĭni |
| III plur. | attestentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attestārer |
| II sing. | attestarēris, attestarēre |
| III sing. | attestarētur |
| I plur. | attestarēmur |
| II plur. | attestaremĭni |
| III plur. | attestarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | attestatus, a, um sim |
| II sing. | attestatus, a, um sis |
| III sing. | attestatus, a, um sit |
| I plur. | attestati, ae, a simus |
| II plur. | attestati, ae, a sitis |
| III plur. | attestati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attestatus, a, um essem |
| II sing. | attestatus, a, um esses |
| III sing. | attestatus, a, um esset |
| I plur. | attestati, ae, a essemus |
| II plur. | attestati, ae, a essetis |
| III plur. | attestati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | attestāre |
| II plur. | attestamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | attestātor |
| III sing. | attestātor |
| II plur. | |
| III plur. | attestantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| attestāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | attestatus, a, um esse |
| Plurale: | attestati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | attestatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | attestatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| attestans, antis |
| FUTUR |
| attestatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | attestatum |
| Passivo: | attestatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | attestandi |
| Datif: | attestando |
| Accusatif: | attestandum |
| Ablatif: | attestando |
| |
| GERUNDIVO |
| attestandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ATTESTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|