Déclinaison / Conjugueur latin
attrĭbŭo - Diathèse active
(attrĭbŭo, attrĭbŭis, attribui, attrĭbŭĕre, attributum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | attrĭbŭo |
| II sing. | attrĭbŭis |
| III sing. | attrĭbŭit |
| I plur. | attrĭbŭĭmus |
| II plur. | attrĭbŭĭtis |
| III plur. | attrĭbŭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attrĭbŭēbam |
| II sing. | attrĭbŭēbas |
| III sing. | attrĭbŭēbat |
| I plur. | attrĭbŭebāmus |
| II plur. | attrĭbŭebātis |
| III plur. | attrĭbŭēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | attrĭbŭam |
| II sing. | attrĭbŭes |
| III sing. | attrĭbŭet |
| I plur. | attrĭbŭēmus |
| II plur. | attrĭbŭētis |
| III plur. | attrĭbŭent |
| PARFAIT |
| I sing. | attribui |
| II sing. | attribuisti |
| III sing. | attribuit |
| I plur. | attribuĭmus |
| II plur. | attribuistis |
| III plur. | attribuērunt, attribuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attribuĕram |
| II sing. | attribuĕras |
| III sing. | attribuĕrat |
| I plur. | attribuerāmus |
| II plur. | attribuerātis |
| III plur. | attribuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | attribuĕro |
| II sing. | attribuĕris |
| III sing. | attribuĕrit |
| I plur. | attribuerĭmus |
| II plur. | attribuerĭtis |
| III plur. | attribuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | attrĭbŭam |
| II sing. | attrĭbŭas |
| III sing. | attrĭbŭat |
| I plur. | attrĭbŭāmus |
| II plur. | attrĭbŭātis |
| III plur. | attrĭbŭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attrĭbŭĕrem |
| II sing. | attrĭbŭĕres |
| III sing. | attrĭbŭĕret |
| I plur. | attrĭbŭerēmus |
| II plur. | attrĭbŭerētis |
| III plur. | attrĭbŭĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | attribuĕrim |
| II sing. | attribuĕris |
| III sing. | attribuĕrit |
| I plur. | attribuerĭmus |
| II plur. | attribuerĭtis |
| III plur. | attribuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attribuissem |
| II sing. | attribuisses |
| III sing. | attribuisset |
| I plur. | attribuissēmus |
| II plur. | attribuissētis |
| III plur. | attribuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | attrĭbŭĕ |
| II plur. | attrĭbŭĭte |
| FUTUR |
| II sing. | attrĭbŭĭto |
| III sing. | attrĭbŭĭto |
| II plur. | attrĭbŭitōte |
| III plur. | attrĭbŭunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| attrĭbŭens, entis |
| FUTUR |
| attributūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| attrĭbŭĕre |
| PARFAIT |
| attribuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | attributūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | attributūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | attrĭbŭendi |
| Datif: | attrĭbŭendo |
| Accusatif: | ad attrĭbŭendum |
| Ablatif: | attrĭbŭendo |
| SUPIN |
| attributum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ATTRIBUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|