Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | attŭmulor |
| II sing. | attŭmulāris, attŭmulāre |
| III sing. | attŭmulātur |
| I plur. | attŭmulāmur |
| II plur. | attŭmulamĭni |
| III plur. | attŭmulantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attŭmulābar |
| II sing. | attŭmulabāris, attŭmulabāre |
| III sing. | attŭmulabātur |
| I plur. | attŭmulabāmur |
| II plur. | attŭmulabamĭni |
| III plur. | attŭmulabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | attŭmulābor |
| II sing. | attŭmulabĕris, attŭmulabĕre |
| III sing. | attŭmulabĭtur |
| I plur. | attŭmulabĭmur |
| II plur. | attŭmulabimĭni |
| III plur. | attŭmulabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | attumulatus, a, um sum |
| II sing. | attumulatus, a, um es |
| III sing. | attumulatus, a, um est |
| I plur. | attumulati, ae, a sumus |
| II plur. | attumulati, ae, a estis |
| III plur. | attumulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attumulatus, a, um eram |
| II sing. | attumulatus, a, um eras |
| III sing. | attumulatus, a, um erat |
| I plur. | attumulati, ae, a eramus |
| II plur. | attumulati, ae, a eratis |
| III plur. | attumulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | attumulatus, a, um ero |
| II sing. | attumulatus, a, um eris |
| III sing. | attumulatus, a, um erit |
| I plur. | attumulati, ae, a erimus |
| II plur. | attumulati, ae, a eritis |
| III plur. | attumulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | attŭmuler |
| II sing. | attŭmulēris, attŭmulēre |
| III sing. | attŭmulētur |
| I plur. | attŭmulēmur |
| II plur. | attŭmulemĭni |
| III plur. | attŭmulentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attŭmulārer |
| II sing. | attŭmularēris, attŭmularēre |
| III sing. | attŭmularētur |
| I plur. | attŭmularēmur |
| II plur. | attŭmularemĭni |
| III plur. | attŭmularentur |
| PARFAIT |
| I sing. | attumulatus, a, um sim |
| II sing. | attumulatus, a, um sis |
| III sing. | attumulatus, a, um sit |
| I plur. | attumulati, ae, a simus |
| II plur. | attumulati, ae, a sitis |
| III plur. | attumulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attumulatus, a, um essem |
| II sing. | attumulatus, a, um esses |
| III sing. | attumulatus, a, um esset |
| I plur. | attumulati, ae, a essemus |
| II plur. | attumulati, ae, a essetis |
| III plur. | attumulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | attŭmulāre |
| II plur. | attŭmulamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | attŭmulātor |
| III sing. | attŭmulātor |
| II plur. | |
| III plur. | attŭmulantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| attumulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| attŭmulāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | attumulatus, a, um esse |
| Plurale: | attumulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| attumulatum esse |
| GERUNDIVO |
| attŭmulandus, a, um | |