GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


aucŭpor - Diathèse passive

(aucŭpo, aucŭpas, aucupavi, aucŭpāre, aucupatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. aucŭpor
 II sing. aucŭpāris, aucŭpāre
 III sing. aucŭpātur
 I plur. aucŭpāmur
 II plur. aucŭpamĭni
 III plur. aucŭpantur
IMPARFAIT
 I sing. aucŭpābar
 II sing. aucŭpabāris, aucŭpabāre
 III sing. aucŭpabātur
 I plur. aucŭpabāmur
 II plur. aucŭpabamĭni
 III plur. aucŭpabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. aucŭpābor
 II sing. aucŭpabĕris, aucŭpabĕre
 III sing. aucŭpabĭtur
 I plur. aucŭpabĭmur
 II plur. aucŭpabimĭni
 III plur. aucŭpabuntur
PARFAIT
 I sing. aucupatus, –a, –um sum
 II sing. aucupatus, –a, –um es
 III sing. aucupatus, –a, –um est
 I plur. aucupati, –ae, –a sumus
 II plur. aucupati, –ae, –a estis
 III plur. aucupati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. aucupatus, –a, –um eram
 II sing. aucupatus, –a, –um eras
 III sing. aucupatus, –a, –um erat
 I plur. aucupati, –ae, –a eramus
 II plur. aucupati, –ae, –a eratis
 III plur. aucupati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. aucupatus, –a, –um ero
 II sing. aucupatus, –a, –um eris
 III sing. aucupatus, –a, –um erit
 I plur. aucupati, –ae, –a erimus
 II plur. aucupati, –ae, –a eritis
 III plur. aucupati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. aucŭper
 II sing. aucŭpēris, aucŭpēre
 III sing. aucŭpētur
 I plur. aucŭpēmur
 II plur. aucŭpemĭni
 III plur. aucŭpentur
IMPARFAIT
 I sing. aucŭpārer
 II sing. aucŭparēris, aucŭparēre
 III sing. aucŭparētur
 I plur. aucŭparēmur
 II plur. aucŭparemĭni
 III plur. aucŭparentur
PARFAIT
 I sing. aucupatus, –a, –um sim
 II sing. aucupatus, –a, –um sis
 III sing. aucupatus, –a, –um sit
 I plur. aucupati, –ae, –a simus
 II plur. aucupati, –ae, –a sitis
 III plur. aucupati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. aucupatus, –a, –um essem
 II sing. aucupatus, –a, –um esses
 III sing. aucupatus, –a, –um esset
 I plur. aucupati, –ae, –a essemus
 II plur. aucupati, –ae, –a essetis
 III plur. aucupati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. aucŭpāre
 II plur. aucŭpamĭni
FUTUR
 II sing. aucŭpātor
 III sing. aucŭpātor
 II plur. –
 III plur. aucŭpantor
PARTICIPE
PARFAIT
 aucupatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 aucŭpāri
PARFAIT
 Singolare: aucupatus, –a, –um esse
 Plurale: aucupati, –ae, –a esse
FUTUR
 aucupatum esse
GERUNDIVO
 aucŭpandus, –a, –um
SUPIN
 aucupatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  aucŭpo aucŭpor  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:AUCUPOR100}} ---CACHE---