Déclinaison / Conjugueur latin
ausculto - Diathèse active
(ausculto, auscultas, auscultavi, auscultāre, auscultatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ausculto |
| II sing. | auscultas |
| III sing. | auscultat |
| I plur. | auscultāmus |
| II plur. | auscultātis |
| III plur. | auscultant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | auscultābam |
| II sing. | auscultābas |
| III sing. | auscultābat |
| I plur. | auscultabāmus |
| II plur. | auscultabātis |
| III plur. | auscultābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | auscultābo |
| II sing. | auscultābis |
| III sing. | auscultābit |
| I plur. | auscultabĭmus |
| II plur. | auscultabĭtis |
| III plur. | auscultābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | auscultavi |
| II sing. | auscultavisti |
| III sing. | auscultavit |
| I plur. | auscultavĭmus |
| II plur. | auscultavistis |
| III plur. | auscultavēreunt, auscultavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | auscultavĕram |
| II sing. | auscultavĕras |
| III sing. | auscultavĕrat |
| I plur. | auscultaverāmus |
| II plur. | auscultaverātis |
| III plur. | auscultavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | auscultavĕro |
| II sing. | auscultavĕris |
| III sing. | auscultavĕrit |
| I plur. | auscultaverĭmus |
| II plur. | auscultaverĭtis |
| III plur. | auscultavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | auscultem |
| II sing. | auscultes |
| III sing. | auscultet |
| I plur. | auscultēmus |
| II plur. | auscultētis |
| III plur. | auscultent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | auscultārem |
| II sing. | auscultāres |
| III sing. | auscultāret |
| I plur. | auscultarēmus |
| II plur. | auscultarētis |
| III plur. | auscultārent |
| PARFAIT |
| I sing. | auscultavĕrim |
| II sing. | auscultavĕris |
| III sing. | auscultavĕrit |
| I plur. | auscultaverĭmus |
| II plur. | auscultaverĭtis |
| III plur. | auscultavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | auscultavissem |
| II sing. | auscultavisses |
| III sing. | auscultavisset |
| I plur. | auscultavissēmus |
| II plur. | auscultavissētis |
| III plur. | auscultavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ausculta |
| II plur. | auscultāte |
| FUTUR |
| II sing. | auscultāto |
| III sing. | auscultāto |
| II plur. | auscultatōte |
| III plur. | auscultanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| auscultans, antis |
| FUTUR |
| auscultatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| auscultāre |
| PARFAIT |
| auscultavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | auscultatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | auscultatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | auscultandi |
| Datif: | auscultando |
| Accusatif: | ad auscultandum |
| Ablatif: | auscultando |
| SUPIN |
| auscultatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AUSCULTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|