Déclinaison / Conjugueur latin
auxĭlĭor - Diathèse active
(auxĭlĭor, auxĭlĭāris, auxĭlĭāri, auxiliatus, auxiliatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | auxĭlĭor |
| II sing. | auxĭlĭāris, auxĭlĭāre |
| III sing. | auxĭlĭātur |
| I plur. | auxĭlĭāmur |
| II plur. | auxĭlĭamĭni |
| III plur. | auxĭlĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | auxĭlĭābar |
| II sing. | auxĭlĭabāris, auxĭlĭabāre |
| III sing. | auxĭlĭabātur |
| I plur. | auxĭlĭabāmus |
| II plur. | auxĭlĭabamĭni |
| III plur. | auxĭlĭantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | auxĭlĭābor |
| II sing. | auxĭlĭabĕris, auxĭlĭabĕre |
| III sing. | auxĭlĭabĭtur |
| I plur. | auxĭlĭabĭmur |
| II plur. | auxĭlĭabimĭni |
| III plur. | auxĭlĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | auxiliatus, a, um sum |
| II sing. | auxiliatus, a, um es |
| III sing. | auxiliatus, a, um est |
| I plur. | auxiliati, ae, a sumus |
| II plur. | auxiliati, ae, a estis |
| III plur. | auxiliati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | auxiliatus, a, um eram |
| II sing. | auxiliatus, a, um eras |
| III sing. | auxiliatus, a, um erat |
| I plur. | auxiliati, ae, a eramus |
| II plur. | auxiliati, ae, a eratis |
| III plur. | auxiliati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | auxiliatus, a, um ero |
| II sing. | auxiliatus, a, um eris |
| III sing. | auxiliatus, a, um erit |
| I plur. | auxiliati, ae, a erimus |
| II plur. | auxiliati, ae, a eritis |
| III plur. | auxiliati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | auxĭlĭer |
| II sing. | auxĭlĭēris, auxĭlĭēre |
| III sing. | auxĭlĭētur |
| I plur. | auxĭlĭēmur |
| II plur. | auxĭlĭemĭni |
| III plur. | auxĭlĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | auxĭlĭārer |
| II sing. | auxĭlĭarēris, auxĭlĭarēre |
| III sing. | auxĭlĭarētur |
| I plur. | auxĭlĭāremur |
| II plur. | auxĭlĭaremĭni |
| III plur. | auxĭlĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | auxiliatus, a, um sim |
| II sing. | auxiliatus, a, um sis |
| III sing. | auxiliatus, a, um sit |
| I plur. | auxiliati, ae, a simus |
| II plur. | auxiliati, ae, a sitis |
| III plur. | auxiliati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | auxiliatus, a, um essem |
| II sing. | auxiliatus, a, um esses |
| III sing. | auxiliatus, a, um esset |
| I plur. | auxiliati, ae, a essemus |
| II plur. | auxiliati, ae, a essetis |
| III plur. | auxiliati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | auxĭlĭāre |
| II plur. | auxĭlĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | auxĭlĭātor |
| III sing. | auxĭlĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | auxĭlĭantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| auxĭlĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | auxiliatus, a, um esse |
| Plurale: | auxiliati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | auxiliatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | auxiliatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| auxĭlĭans, antis |
| FUTUR |
| auxiliatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | auxiliatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | auxĭlĭandi |
| Datif: | auxĭlĭando |
| Accusatif: | auxĭlĭandum |
| Ablatif: | auxĭlĭando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |