Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 āverto - Diathèse active
(āverto, āvertis, averti, āvertĕre, aversum)
verbe transitif e intransitif  III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  āverto |  
|  II sing. |  āvertis |  
|  III sing. |  āvertit |  
|  I plur. |  āvertĭmus |  
|  II plur. |  āvertĭtis |  
|  III plur. |  āvertunt |  
| IMPARFAIT | 
 |  I sing. |  āvertēbam |  
|  II sing. |  āvertēbas |  
|  III sing. |  āvertēbat |  
|  I plur. |  āvertebāmus |  
|  II plur. |  āvertebātis |  
|  III plur. |  āvertēbant |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  āvertam |  
|  II sing. |  āvertes |  
|  III sing. |  āvertet |  
|  I plur. |  āvertēmus |  
|  II plur. |  āvertētis |  
|  III plur. |  āvertent |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  averti |  
|  II sing. |  avertisti |  
|  III sing. |  avertit |  
|  I plur. |  avertĭmus |  
|  II plur. |  avertistis |  
|  III plur. |  avertērunt, avertēre |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  avertĕram |  
|  II sing. |  avertĕras |  
|  III sing. |  avertĕrat |  
|  I plur. |  averterāmus |  
|  II plur. |  averterātis |  
|  III plur. |  avertĕrant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  avertĕro |  
|  II sing. |  avertĕris |  
|  III sing. |  avertĕrit |  
|  I plur. |  averterĭmus |  
|  II plur. |  averterĭtis |  
|  III plur. |  avertĕrint |  
 
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  āvertam |  
|  II sing. |  āvertas |  
|  III sing. |  āvertat |  
|  I plur. |  āvertāmus |  
|  II plur. |  āvertātis |  
|  III plur. |  āvertant |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  āvertĕrem |  
|  II sing. |  āvertĕres |  
|  III sing. |  āvertĕret |  
|  I plur. |  āverterēmus |  
|  II plur. |  āverterētis |  
|  III plur. |  āvertĕrent |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  avertĕrim |  
|  II sing. |  avertĕris |  
|  III sing. |  avertĕrit |  
|  I plur. |  averterĭmus |  
|  II plur. |  averterĭtis |  
|  III plur. |  avertĕrint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  avertissem |  
|  II sing. |  avertisses |  
|  III sing. |  avertisset |  
|  I plur. |  avertissēmus |  
|  II plur. |  avertissētis |  
|  III plur. |  avertissent |  
 
  
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  āvertĕ |  
|  II plur. |  āvertĭte |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  āvertĭto |  
|  III sing. |  āvertĭto |  
|  II plur. |  āvertitōte |  
|  III plur. |  āvertunto |  
  |  
| PARTICIPE |  
| PRÉSENT |  
|  āvertens, entis |  
| FUTUR |  
|  aversūrūs, a, ūm |  
 
 
| INFINITIF |  
| PRÉSENT |  
|  āvertĕre |  
| PARFAIT |  
|  avertisse |  
| FUTUR |  
|  Singolare: |  aversūrūm, am, ūm esse |  
|  Plurale: |  aversūros, as, a esse |  
| GERUNDIF |  
|  Génitif: |  āvertendi |  
|  Datif: |  āvertendo |  
|  Accusatif: |  ad āvertendum |  
|  Ablatif: |  āvertendo |  
| SUPIN |  
|  aversum |  
 
  
 
Voir la forme passive de ce verbe
 
 
 
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
  
  
 
{{ID:AVERTO100}}
---CACHE---
  | 
  
 
   
  
   Visitez nos sites: 
   En français 
    
   In english 
    
   In Deutsch 
    
   En español 
    
   Em portugues 
    
   По русски 
    
   Στα ελληνικά 
    |  
  
   Ën piemontèis 
    
    
 |