Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | bicomis |
| Gen. | bicomis |
| Dat. | bicomi |
| Acc. | bicomem |
| Abl. | bicomi |
| Voc. | bicomis |
| PLURIEL |
| Nom. | bicomes |
| Gen. | bicomĭum |
| Dat. | bicomĭbus |
| Acc. | bicomes |
| Abl. | bicomĭbus |
| Voc. | bicomes |
| SINGULIER |
| Nom. | bicomis |
| Gen. | bicomis |
| Dat. | bicomi |
| Acc. | bicomem |
| Abl. | bicomi |
| Voc. | bicomis |
| PLURIEL |
| Nom. | bicomes |
| Gen. | bicomĭum |
| Dat. | bicomĭbus |
| Acc. | bicomes |
| Abl. | bicomĭbus |
| Voc. | bicomes |
| SINGULIER |
| Nom. | bicome |
| Gen. | bicomis |
| Dat. | bicomi |
| Acc. | bicome |
| Abl. | bicomi |
| Voc. | bicome |
| PLURIEL |
| Nom. | bicomĭa |
| Gen. | bicomĭum |
| Dat. | bicomĭbus |
| Acc. | bicomĭa |
| Abl. | bicomĭbus | |