Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | bimaris |
| Gen. | bimaris |
| Dat. | bimari |
| Acc. | bimarem |
| Abl. | bimari |
| Voc. | bimaris |
| PLURIEL |
| Nom. | bimares |
| Gen. | bimarĭum |
| Dat. | bimarĭbus |
| Acc. | bimares |
| Abl. | bimarĭbus |
| Voc. | bimares |
| SINGULIER |
| Nom. | bimaris |
| Gen. | bimaris |
| Dat. | bimari |
| Acc. | bimarem |
| Abl. | bimari |
| Voc. | bimaris |
| PLURIEL |
| Nom. | bimares |
| Gen. | bimarĭum |
| Dat. | bimarĭbus |
| Acc. | bimares |
| Abl. | bimarĭbus |
| Voc. | bimares |
| SINGULIER |
| Nom. | bimare |
| Gen. | bimaris |
| Dat. | bimari |
| Acc. | bimare |
| Abl. | bimari |
| Voc. | bimare |
| PLURIEL |
| Nom. | bimarĭa |
| Gen. | bimarĭum |
| Dat. | bimarĭbus |
| Acc. | bimarĭa |
| Abl. | bimarĭbus | |