Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | bissenus |
| Gen. | bisseni |
| Dat. | bisseno |
| Acc. | bissenum |
| Abl. | bisseno |
| Voc. | bissene |
| PLURIEL |
| Nom. | bisseni |
| Gen. | bissenōrum |
| Dat. | bissenis |
| Acc. | bissenos |
| Abl. | bissenis |
| Voc. | bisseni |
| SINGULIER |
| Nom. | bissenă |
| Gen. | bissenae |
| Dat. | bissenae |
| Acc. | bissenam |
| Abl. | bissenā |
| Voc. | bissenă |
| PLURIEL |
| Nom. | bissenae |
| Gen. | bissenārum |
| Dat. | bissenis |
| Acc. | bissenas |
| Abl. | bissenis |
| Voc. | bissenae |
| SINGULIER |
| Nom. | bissenum |
| Gen. | bisseni |
| Dat. | bisseno |
| Acc. | bissenum |
| Abl. | bisseno |
| Voc. | bissenum |
| PLURIEL |
| Nom. | bissena |
| Gen. | bissenōrum |
| Dat. | bissenis |
| Acc. | bissena |
| Abl. | bissenis | |